Door: Sterre Rekers
Terwijl mijn vrienden in de mensenmassa verdwijnen op weg naar de eindeloze rij voor de Dixi’s, zoek ik een goed plekje om even op ze te wachten.
Lees verder!Niet het bier, maar de boompjes deden mij de das om
Categorie: Filosofie
Vinkjes
Door: Jan Dalm
Ik ben geen boekenwurm, maar een vakantiewurm. Ik lees eigenlijk alleen boeken tijdens de vakantie, het liefst onder het luifeltje van ons trekhutje met een biertje en wat nootjes binnen handbereik. Heerlijk vind ik dat! Afgelopen week was het boek ‘De ZEVEN VINKJES,’ van de schrijver en journalist Joris Luyendijk aan de beurt. Hij geeft daarin aan dat als je voldoet aan een zevental vinkjes, zoals hijzelf, je er zo goed als zeker van mag zijn dat er een hoge maatschappelijke positie voor je in het verschiet ligt. De vinkjes zijn: man, wit, hetero, minstens één hoogopgeleide ouder, minstens één in Nederland geboren ouder, een gymnasium of vwo diploma, en een diploma van de universiteit.
Lees verder!Opgeruimd staat netjes
Door: Michiel van den Dorpel
Heerlijk, we kunnen gaan opruimen! De kerstboom nog even laten staan? Nee, dank je, ik ben er echt klaar mee. Zo snel mogelijk naar het plantsoen, waar de bomen worden verzameld; we zijn één van de eersten. Irene snapt het wel en sputtert niet tegen. Te veel prikkels. Een opsomming: twee dagen sinterklaasavond, bezoek van broer Jan-Willem met familie uit Amerika, Heiligen Abend met de familie van Irene, kerstdiner bij broer Derk mét overnachting, thuis nóg een kerstdiner met het gezin, opgevolgd door de verjaardag van Juliette, inclusief een diner voor negen personen en tot slot oud- en-nieuw met de buren als uitsmijter. Pff, give me a break!
Lees verder!Mijn nieuwe ik
Door: Peter van der Duijn Schouten
Ik zie iedereen op zijn mobiel kijken tegenwoordig. Het valt me vooral op als ik aan het wandelen ben. Sneller is beter zeggen ze, ik ga liever langzamer.
Nee, niet langzaam met de auto. Gewoon zonder auto. Wandelen. De benenwagen weer eens gebruiken. Mijn benen waren vastgeroest; linkerbeen de koppeling, rechterbeen het gas geven en de rem.
Niet genieten mag ik niet
Door: Sim de Dwaler
De lente is begonnen en dit is niet alleen te merken aan de natuur maar ook aan iedereen om mij heen. Overal in de stad verzamelen mensen zich om zichtbaar samen te genieten van het licht, van de zon, van elkaar en ik word er pijnlijk mee geconfronteerd dat ik niet één van hen ben.
Lees verder!Hoe is het nú met jou?
Door: Hanneke Mols
De standaard gespreksopener “hé, hoe is het?” die met een steevast “goed en met jou?” wordt beantwoord is meteen ook een enorme dooddoener. Soms prima om op de automatische piloot de vaste riedel eruit te flappen en de vraag die hint naar emoties lekker rationeel te omzeilen. Maar het zette me aan het denken: wat zou ik eigenlijk willen zeggen?
Lees verder!Unificatie 2092
Door: Gerard Oudhoff
In de 2e helft van de 21e eeuw kwam de crisis, waarbij de mens moest beslissen om de Mensheid geboren te laten worden. Op dat moment hadden we al vele crises achter de rug en de bevolking op onze planeet was aan het afnemen. Door de vele oorlogen en overexploitatie van natuurlijke hulpbronnen was de aarde op zijn retour. De welvaart die zich in de 20e eeuw nog uitbreidde vanuit Europa en Noord Amerika naar delen van Azië en zelfs de kansrijke gebieden in Afrika was toen al gekrompen naar wat over her en der verspreide enclaves. De toegang tot die enclaves was streng gereguleerd en werd gehandhaafd met robotica en intelligente wapens. De oorlog in Europa sloeg een diep gat in de leefbaarheid van de wereld. De bevolking in het vroeger zo rijke Amerika was scherp aan het dalen. De vele burgeroorlogen in Afrika hadden hun sporen diep nagelaten. Het beeld was ongeveer gelijk aan hetgeen in de 20er jaren gold voor grote delen van het Midden Oosten.
Lees verder!Homo Sapiens 2.0
Door: Jan Dalm
Het is warm in de slaapkamer en je ligt daarom naakt op je bed. Je hebt net gedoucht en je ruikt naar viooltjes. Er is, zonder dat je dat hebt opgemerkt, een wesp naar binnengevlogen en je ziet of hoort hem niet omdat hij zich verschuilt achter het wekkertje dat op je nachtkastje staat. Je ligt op je buik en vlak voordat je begint in te dutten, landt die wesp (aangetrokken door de viooltjeslucht) op je anus en wil naar binnen voor een bezichtiging; op zoek naar een warm holletje om een gezinnetje te stichten. Wat doe je?
Het lijkt mij in elk geval een belangrijk moment om even goed na te denken over een geweldloze oplossing.
Zo jong en oud als ik me voelen wil
Door: Müge Yalcin
Ik ben 26, een jaar ouder dan een kwarteeuw. Ik voel me jong. Soms ook oud. Steeds vaker vraag ik me af waarom leeftijd, een getal, moet bepalen hoe jong of oud ik ben. Oké ja, tegenwoordig zijn we allemaal woke as ever, en zeggen we uitdrukkelijk dat zomaar een getal niets zegt over onze maturiteit en attractiviteit. De ironie zit hem nu net wel in de steeds meer geforceerde poging deze notie van een numerieke ouderdom los te koppelen van een fysieke en mentale ouderdom. Hoe harder we proberen de leeftijd geen zaak te maken van ons algemeen welbevinden, hoe onrealistischer deze klinkt in de oren. Hoe meer we trachten deze opvatting te benadrukken, hoe twijfelachtiger de echtheid ervan.
Lees verder!Casino wit
Door: Jimmy Mars
Tegenwoordig loopt iedereen er straal voorbij. Het is het enige schap dat rond 8 uur ’s avonds in de super nog vol ligt. Zacht melkerig vierkant witbrood. Het compacte, vochtige, kneedbare brood. Geen enkele weerstand als je er een hap van neemt. Nul ruggengraat. In de wijde omtrek geen vezel te bekennen. Memory foam voor de tanden. Het brood dat het verst af staat van brood en het dichtst in de buurt komt van comfort food. Het snoep onder de broden.
Lees verder!
De Columnist 