Door: Dave Binkhorst
Negentien mei, de verjaardag van mijn zus. Precies zeventien hele dagen zitten er tussen mijn verjaardag en die van haar. We zijn geboren in mei, hebben dezelfde ouders, hebben bruine ogen, bruin haar en houden ongelofelijk veel van dezelfde twee mensen die meer dan het beste voor ons willen.
Door: Ria Wagenaar-Buiter
‘Wie is Joop?’ hoor ik je denken. Dat maakt in principe helemaal niets uit. Gewoon een persoon die ik ken. Waarom ik over hem wil vertellen? Omdat Joop dat verdient. Niemand vindt hem interessant of kijkt naar hem om. Een bijkomend voordeel is dat ik hem wel sedert enkele maanden mijn collega mag noemen. Niet dat ik met hem samenwerk, maar ik spreek hem dagelijks.
Door: Tryntsje van der Meer
Sommige mensen zijn er goed in, ruzie maken. Een hoogoplopende, maar respectvolle, orde scheppende ruzie zonder gescheld. Zo mooi vind ik dat. Waar hebben ze dat geleerd, vraag ik me dan af. Oefening baart kunst waarschijnlijk.
Door: Sophia Jessurun
De vogeltjes fluiten, het zonnetje schijnt. Mijn partner en ik zijn aan de wandel. Na de zoveelste hoogbejaarde op lage snelheid voorbij te zijn gelopen, besluiten wij een zijpad in te slaan. Daar: een wei vol met bloemen en koeienvlaai. De euforie van het vinden van de tuin van Eden moet uiteraard bezegeld worden met een flinke smakkerd. Midden in een potje amandeltennissen, zie ik vanuit mijn ooghoek een aantal voorbijgangers kijken alsof ik koeienvlaai in mijn mond stop.
Door: Dave Binkhorst
Mijn vrouw en ik betreden het ziekenhuis, een beveiliger vertelt mij dat ik niet mee naar binnen mag. Deze keer moet zij het gevecht alleen aan gaan. De beveiliger heeft eigenlijk de baan die niemand wilt, hij laat gezonde mensen niet binnen en de ziekten niet ontsnappen.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Tot nu toe red ik mij aardig, qua thuisvermaak. Valt me niks tegen. Ik heb het online sporten volledig ontdekt, mijn mobieltje gebruik ik nu zelfs om te telefoneren! Kan ik iedereen aanraden, beetje praten enzo. Echt leuk hoor. En ik loop alvast vooruit op ‘de grote voorjaarsschoonmaak’! Als je mij dat tien jaar geleden had verteld, waren we waarschijnlijk geen vrienden gebleven. Maar nu moet ik domweg toegeven dat het heerlijk is om lekker alle kasten leeg te halen, uit te soppen en meteen alle spullen weg te gooien die ik niet meer n…
Door: Mosje
Ik fluit een vrolijk deuntje. Over een uurtje ben ik bij het graf van mijn vader, maar nu weet ik dat nog niet. Als ik het wel zou weten, zou ik stemmig neuriën, of gewoon mijn mond houden, of hardop praten. Dat doe ik vaker, een gesprek voeren met iemand die er niet is, of ver weg woont. Soms praat ik zelfs met niet bestaande mensen. Ja, dat is een beetje gek. Lees verder!
