Een openbare verklaring van liefde: Ik hou van Lubach

Door: Mavi Gunday

Al langer heb ik een borrelend gevoel in mij. In eerste instantie kon ik het niet verklaren en snapte ik het niet, want ik ben toch zeker gelukkig getrouwd? Met als bewijs twee prachtige kinderen? Toch voelde ik vlinders iedere keer wanneer ik die ander zag. Na het zien van ‘Zondag met Lubach’ realiseerde ik me eindelijk wat het was; die vlinders voelde ik niet in mijn buik, maar in mijn hersenen. Lubach is mijn intellectuele zielsverwant.

Lees verder!

En nu?

Door: Michiel van den Dorpel

Na drie jaar onzekerheid ben ik nu definitief lid van de Alzheimerclub. En, bevalt het? Nou, ik voel  het nog niet zo. Ik vereenzelf me ook niet met alles wat ik via televisie en andere media zie en hoor over Alzheimer. Ik heb afscheid genomen van mijn professionele leven, maar voor de rest gaat het leven gewoon door. De coronasituatie maakt het er natuurlijk niet leuker op, maar ik heb het dit jaar niet slecht gehad.

Lees verder!

“Ik doe het morgen wel”

Door: Lars Mulder

Het leven is een van de mooiste geschenken dat ons is gegeven. Daar moeten we ons bewust van zijn. Het is een race die je maar één keer kunt doen, een avontuur dat je maar één keer kunt beleven en een schip dat je maar één keer kunt betreden, totdat het uitgeput naar de bodem zakt. Het leven is een koffer die je zorgvuldig moet inpakken. Wie en wat neem jij mee op je geweldige reis?

Lees verder!

‘Ik word vast vroeg dement’

Door: Anton Roerdink

Vorige week kreeg ik een boek van een vriend. Een indringend en indrukwekkend boek. Een boek over het leven en over de dood. De schrijver Henk Blanken neemt ons met zijn boek ‘Beginnen over het einde’ mee door het politieke speelveld rondom het thema levensbeeindiging. Dit doet hij op indringende wijze, mede doordat het ook over hemzelf gaat. De vragen rondom het omgaan met ziekte, stervensbegeleiding en de dood worden openhartig besproken. Je moet het samen doen, betoogt hij.

Lees verder!

Als het nieuws niets nieuws verkondigt, waarom zou je het dan volgen?

Door: Lars Mulder

Als je de media moet geloven zitten we midden in de tweede golf en lijkt het licht aan het einde van de tunnel pijnlijk ver weg. De IC’s lopen vol, de horeca heeft recent de deuren moeten sluiten en we moeten met zijn allen nog altijd die anderhalve meter afstand houden die in deze tijd aanvoelt als een scheidende oceaan. 

Lees verder!

Na regen komt zonneschijn

Door: Sharon Wolters

Eindelijk kan ik zeggen dat ik me echt gelukkig voel. Ik ben daar zo ontzettend dankbaar voor na alles wat ik heb mogen ervaren. En wat ik heb ervaren was niet fijn, maar ik heb er zó veel van geleerd. Op 24 juli 2018 kreeg ik te horen dat ik een behandeling aan moest gaan om de borstkanker te overleven. Even schrikken, maar ik had maar één doel: zo snel mogelijk beter worden.

Lees verder!

Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen: over moeders die oordelen over andere moeders

Door: Mavi Gunday

Hoe groot is mijn zonde? Ik geef mijn kinderen pakjes drinken mee naar school wanneer het zo uitkomt. Dat is wat ik doe. Terwijl ik heus wel weet hoe slecht het is voor kinderen om drankjes met suiker te drinken, en dat ik dus praktisch gezien mijn kind eigenhandig vergiftig. En hoewel ik mij hier ook schuldig over kan voelen, doe ik het lekker toch.

Lees verder!