Door: Tryntsje van der Meer
Ik keek op Tweede Kerstdag een oude show van Daniël Arends terug. Kon er nog even hard om bulderen als toen ik ‘m destijds in het theater zag. Geniaal geestig, ondanks die ene bloedserieuze quote: ‘Je hebt hooguit vijf echte vrienden. En als er eentje dood moet, weet je welke.’ Twee waarheden als koeien achter elkaar. De zaal viel heel even stil en ik durfde niet naar rechts te kijken. Want daar zat ze namelijk, mijn ‘nummer vijf.’
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
De gierige medemens, een terechte bron van irritatie en tegelijk lekker voer voor tijddodende lijstjes op Facebook. Een lullig Tikkie voor een patatje, van iemand die je net de hele dag hebt geholpen met verhuizen of de ontnuchterende domper van het delen van rekening, omdat één van je collega’s ineens een zure jankbal blijkt van het kaliber ‘ja maar ik heb alleen maar water gedronken en niet van het stokbrood gegeten.’ Onuitstaanbaar en je kan de spelbreker in theorie niks maken. In de praktijk wel. Nooit meer helpen verhuizen en niet meer meenemen naar gezellige uitjes. Misschien leren ze dan dat gierigheid meer kost dan dat het oplevert.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Lieve Facebookvriend of -kennis. Waarschijnlijk ben ik blij met je. Ik vind je leuk, aardig of op z’n minst sympathiek, maar één ding hoef ik niet te zien. Een foto van je kerstboom..
Lees verder!
Door: Nicole Regelink
Door mijn werk in de zorg en als rouwbegeleider weet ik prima troost te bieden aan degene die gaat sterven, maar ook aan hen die achter blijven als hun dierbare overleden is. Mijn empathie is altijd oprecht, mijn woorden worden zorgvuldig gekozen, mijn zwijgen eveneens. En toch…als het je dan zelf overkomt…
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Pakkende titel hè, smeerlap! Geeft niet hoor, leuk dat je er bent.
Tijdens een avondwandeling door de Malagese branding zie ik in de nabije verte een jong stelletje wat klooien. Een stoer verhaal in wording. Ach, wie is er niet volwassen mee geworden…
Door: Margit van Dijk
Op de uitnodiging van een vriendin staat: ‘Trek warme kleding en wandelschoenen aan en tref mij achter de warme chocolademelk bij restaurant de Bootsman’. Heerlijk, zo’n alternatief voor een zitverjaardag in de kring.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Een olifantengeheugen vol ballast heeft consequenties. Regelmatig lig ik zomaar ineens in een deuk om iets volstrekt onbenulligs waar verder niemand een actieve herinnering aan heeft. Voorbeeld: Van de week had ik in verband met de aanhoudende hitte zin in waterijsjes, dus ik haal een doos van die goedkope waterijsjes met twee stokjes. Die heten Dubbellikkers. Ach, er zijn in het verleden wel maffere namen verzonnen voor ijsjes. Wie herinnert zich niet de Gombal (met zo’n bevroren stukje kauwgom onderin) en de Prikkebeen (die moest je omhoog duwen, smaakte geloof ik naar banaan).
Lees verder!
Door: Bram de Hoog
Een paar maanden terug besloot ik dat mijn kunstkennis wel iets verbeterd mocht worden als filosofiestudent. Dus ik kocht een inleidend boek en ging meerdere museums bezoeken. Mijn meest recente museumbezoek in deze zoektocht was die in het Modern Art Museum in New York. Terwijl ik daar langs Mondriaans, Picasso’s en Monets liep, viel me op wat me elke keer opvalt in museums. De meeste schilderijen doen me niet veel.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Goed, wij hadden dus quality time afgesproken, vriend en ik. En zo belandden wij op zaterdagmiddag op ons lievelingsterras. Relaxte tent, relaxte locatie, relaxt personeel, relaxte stoelen en relaxte klanten.
Lees verder!
Door: Sterre Rekers
Terwijl mijn vrienden in de mensenmassa verdwijnen op weg naar de eindeloze rij voor de Dixi’s, zoek ik een goed plekje om even op ze te wachten.
Lees verder!
De Columnist 