Door: Tryntsje van der Meer
Heb ik dus niet om gevraagd; berichten van GeenStijl op mijn tijdlijn, maar kennelijk heb ik me ingelaten met vrienden die juist wel middels dit journalistieke platform (met de nadruk op plat) voorzien in hun nieuwshonger. Moeten zij weten, op zich. Zo leer je de duistere kant van je Facebook vrienden kennen.
Lees verder!
Door: Mara Felicia
Vandaag loop ik over de catwalk. Mijn haar zit goed, ik heb mooie kleren en schoenen aan, mijn wimpers zijn mooi gekruld om mijn ogen en de assistent doet de deur open als startschot voor mijn ‘run’. Rug recht en doen alsof er een touwtje aan mijn hoofd zit waardoor ik rechtop blijf lopen. Daar loop ik, het licht van de felle lampen schijnt op me, de ventilatoren gaan aan en mijn haar waait om mijn gezicht. Mensen kijken naar me, er wordt gefloten. Het lijkt alsof ik de hele wereld aan kan. In mijn dromen ja….
Lees verder!
Door: Jacqueline van de Logt
It’s a jungle out there. Het is de eerste schooldag na de zomervakantie. Het luieren tot een uur of 11 is weer verleden tijd. Terug in het gareel!
Lees verder!
Door: Jan Dalm
Twijfel rust op mijn gemoed, om maar eens gedragen te beginnen. Twijfel om deze column vrij te geven. Hij ligt al bijna een jaar op de plank, sinds eind oktober 2021, namelijk toen ik toevallig vernam dat het televisieprogramma ‘Een Huis Vol’ werd genomineerd voor de Televizier-Ring. Een programma waarin grote gezinnen (met zo’n 10 kinderen) worden opgehemeld op een wijze waar wijlen Koningin Elizabeth van Groot Brittannië haar vingers nog bij af zou likken, ware het dat zij nog even om zou kunnen kijken.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Met zonnig weer is het puik chillen bij het Parkpaviljoen. Op het zandstrandje aan de plas wemelt het van de spelende, rennende, kruipende, kirrende peuters en tot hun grote plezier rollen er ook de nodige jonge vaders door het zand. Papa’s die donderjagen met hun kinderen dat het een lieve lust is. Want dat is het. Een lieve lust, ook voor het oog van de buitenstaander.
Lees verder!
Door: Mara Felicia
Tot mijn grote schrik kwam ik er laatst achter dat ik eigenlijk al jaren een knipperlichtrelatie heb. En niet de eerste, nee volgens mij heb ik dit al eerder gehad. Nou eigenlijk weet ik het ook niet zo goed meer. Misschien heb ik het wel verdrongen. Zoiets kan namelijk nooit mijn eigen keuze geweest zijn.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Een olifantengeheugen vol ballast heeft consequenties. Regelmatig lig ik zomaar ineens in een deuk om iets volstrekt onbenulligs waar verder niemand een actieve herinnering aan heeft. Voorbeeld: Van de week had ik in verband met de aanhoudende hitte zin in waterijsjes, dus ik haal een doos van die goedkope waterijsjes met twee stokjes. Die heten Dubbellikkers. Ach, er zijn in het verleden wel maffere namen verzonnen voor ijsjes. Wie herinnert zich niet de Gombal (met zo’n bevroren stukje kauwgom onderin) en de Prikkebeen (die moest je omhoog duwen, smaakte geloof ik naar banaan).
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Goed, wij hadden dus quality time afgesproken, vriend en ik. En zo belandden wij op zaterdagmiddag op ons lievelingsterras. Relaxte tent, relaxte locatie, relaxt personeel, relaxte stoelen en relaxte klanten.
Lees verder!
Door: Greetje Vagevuur
Zodra mijn vader de krant dubbel vouwde en opsprong, slaakte ik als televisiekijkende puber een vermoeide zucht. ‘Daar gáát ie weer.’
Die aflevering van Loveboat kon ik wel vergeten.
Door: Jetske Knottnerus
Ook mij had hij in zijn greep; de donkere lockdown mist. Waar het voorheen voelde alsof ik nergens tijd voor had, werd ik nu overgoten door vrije tijd. Ik besloot heen en weer te lopen over het zonlicht dat over de houten planken op de grond scheen. Zo verdween de tijd langzaam samen met het licht, naarmate de dag vorderde.
Lees verder!
De Columnist 