Door: Daan Walraven
“Je denkt toch zeker niet dat ik € 520,- ga betalen?” sputterde ik. “Daar kunnen ze in Kiev drie maanden van eten!” Hij wilde naar het Songfestival. Het Eurovisie Songfestival. Ik zag mezelf al lopen als Songfestivalgekkie met vlaggetje, indianentooi en geschminkte wangen.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Ik keek op Tweede Kerstdag een oude show van Daniël Arends terug. Kon er nog even hard om bulderen als toen ik ‘m destijds in het theater zag. Geniaal geestig, ondanks die ene bloedserieuze quote: ‘Je hebt hooguit vijf echte vrienden. En als er eentje dood moet, weet je welke.’ Twee waarheden als koeien achter elkaar. De zaal viel heel even stil en ik durfde niet naar rechts te kijken. Want daar zat ze namelijk, mijn ‘nummer vijf.’
Lees verder!
Door: Tamara van der Sluijs
Recept uit de ochtendkrant gescheurd vanmorgen: ‘Een intens stoofpotje uit Barcelona.’ Klinkt aantrekkelijk, vooral dat woord ‘intens’ en dan de toevoeging ‘uit Barcelona’ er bij. Ik denk aan onze vakantie, enkele zomers geleden, waarbij we een fietstocht door deze metropool maakten en genoten van de cultuur die deze bijzondere stad te bieden heeft… Barcelona, intense stad.
Lees verder!
Door: Hans Schoevers
Een jaar of dertig geleden reed ik dagelijks op de fiets vanuit Castricum naar mijn werkgever, het Medisch Centrum Alkmaar. Bij slecht weer vluchtte ik naar de bus en steevast ontmoette ik bij de bushalte Bert Geekel, een staffunctionaris die deze busreis dagelijks maakte.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
De gierige medemens, een terechte bron van irritatie en tegelijk lekker voer voor tijddodende lijstjes op Facebook. Een lullig Tikkie voor een patatje, van iemand die je net de hele dag hebt geholpen met verhuizen of de ontnuchterende domper van het delen van rekening, omdat één van je collega’s ineens een zure jankbal blijkt van het kaliber ‘ja maar ik heb alleen maar water gedronken en niet van het stokbrood gegeten.’ Onuitstaanbaar en je kan de spelbreker in theorie niks maken. In de praktijk wel. Nooit meer helpen verhuizen en niet meer meenemen naar gezellige uitjes. Misschien leren ze dan dat gierigheid meer kost dan dat het oplevert.
Lees verder!
Door: Hans Schoevers
Ik nam Kerstavond deel een aan keukentafelgesprek in een Finse keuken. Ik kan jullie vertellen dat een keukentafelgesprek daar, iets heel anders is dan in Nederland. In ons land is het een gesprek van een sociaal werker met een zieke of nooddruftige, om de laatste een zorgpoot uit te draaien.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
‘Niemand in de stad’ van De Dijk: ‘Een nummer waar je met half gesloten ogen lekker tegenaan kunt leunen terwijl je in gedachten door de stille nacht van de stad slentert’, aldus Pascal van Blöf op Radio 2. Mooi verwoord. Voel meteen de grote stadsromantiek.
Lees verder!
Door: Jan Dalm
Taal is in beweging, ik snap dat als geen ander, woorden komen en woorden gaan. Er wordt zelfs elk jaar een winnaar uitgeroepen voor een nieuw ontstaan woord, in 2022 was dit ‘klimaatklever.’
Lees verder
Door: Hans Schoevers
‘Vroeger was de zuurkool uit een vat beter dan nu.’
Ik moest er weer aan denken toen deze week in de vooravond een ‘groene’ kok op tv liet zien hoe je eenvoudig zelf zuurkool kan maken. Ik ging rechtop zitten.
Door: Tryntsje van der Meer
Buikloop. Dus. Klinkt als ziek zijn, maar dat ben ik niet. Dat word ik hier wel van. Ziek van de lauwe thee. Ziek van de slappe bouillonnetjes. Ziek van de droge beschuitjes met een onbeduidend laagje appelstroop. Ziek van de geprakte baan. En strontziek van het gebrek aan cafeïne. Elke voorzichtige poging tot koffiedrinken haalt mijn darmpjes namelijk acuut uit de sluimerstand en maakt een gehaast weerzien met de toiletpot en een déjà vu met bedorven caramel zeezout vla (ja echt, dat bestaat, nooit gegeten, gaat nu ook zeker niet meer gebeuren) onvermijdelijk.
Lees verder!
De Columnist 