Door: Ellen-Marie Janse
Vroeg in de morgen hoor ik een app binnenkomen. Als ik deze open, zie ik dat de man van mijn vriendin die nacht is overleden. De laatste maanden had deze man ons al beziggehouden, omdat zijn gezondheid snel achteruit ging, maar zijn bourgondische karakter gecombineerd met een enorme wil om te leven zorgde ervoor dat hij steeds weer opknapte. Uiteindelijk kon zijn lijf niet meer en is hij overleden op een respectabele leeftijd van 83 jaar.
Lees verder!
Door: Marjolijn Lanen- de Vries
Het was vakantie en ik logeerde bij mijn oom en tante en werd ‘s nachts wakker van een vreemd geluid. Dat mocht al een wonder heten, want zó hard was het geluid, goed beschouwd, niet. Maar toch.
Lees verder!
Door: Hans Schoevers
In de boekenkasten van drie generaties van mijn familie zal je het ‘Boek voor de jeugd’ en het ‘Nieuwe Boek voor de jeugd’ kunnen terugvinden.
Het zijn boeken met sprookjes en verhalen, een paar jaar voor de tweede wereldoorlog uitgegeven door De Arbeiderspers. Dankzij de tweedehands-boekenhandel en zelfs oproepen per radio, konden vrijwel alle familieleden nog van de Boeken voor de jeugd worden voorzien. Het waren de boeken waaruit mijn vader voorlas aan zijn kinderen en zijn kleinkinderen. En voorlezen kon hij, niet te evenaren. Ik werd voorgelezen in de jaren direct na de oorlog.
Door: Rosan Naujoks
Mijn tenen krommen zich als ik iemand ‘living the good life’ hoor zeggen. Een gevoel van “yuppenschaamte” bekruipt me, omdat ik zelf zo’n leven heb.
Lees verder!
Door: Hans Schoevers
Gisteren, na de Europese kampioenschappen shorttrack, vlogen in TV-interviews de vleeswaren door de lucht. Er ging een enkele medaille aan de schaatsneus voorbij. Daar mag je teleurgesteld over zijn en misschien wel een beetje boos. Maar in figuurlijke zin de koelkast opentrekken en de kijkers een lichaamsdeel in het gezicht smijten, dat vind ik onkies.
Lees verder!
Door: Susanne Kobus
Ons meisje was als de dood. Voor onbekenden. En al helemaal voor de tandarts. De spanning is meteen voelbaar als hij de deur open doet. “Jullie zijn aan de beurt, kom maar binnen!”
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
De gierige medemens, een terechte bron van irritatie en tegelijk lekker voer voor tijddodende lijstjes op Facebook. Een lullig Tikkie voor een patatje, van iemand die je net de hele dag hebt geholpen met verhuizen of de ontnuchterende domper van het delen van rekening, omdat één van je collega’s ineens een zure jankbal blijkt van het kaliber ‘ja maar ik heb alleen maar water gedronken en niet van het stokbrood gegeten.’ Onuitstaanbaar en je kan de spelbreker in theorie niks maken. In de praktijk wel. Nooit meer helpen verhuizen en niet meer meenemen naar gezellige uitjes. Misschien leren ze dan dat gierigheid meer kost dan dat het oplevert.
Lees verder!
Door: Demi Antoon
Voorzichtig schuift ze het speldje door haar hoofddoek. Ik glimlach als ik zie met wat voor behendigheid ze dat doet. Terwijl ze zichzelf nog een keer goed in de spiegel bekijkt, draai ik op mijn rug en staar naar het plafond. Straks is ze weer weg en lig ik hier weer alleen in mijn veel te grote bed. Dan moet mijn deken me weer warm houden in plaats van haar naakte lichaam. Ik mis haar nu al.
Lees verder!
Door: Hans Schoevers
Het is 1 februari 2023 en ik denk terug aan de storm van 1 februari 1953. Het was een nacht die bij mij, een jongetje van 6 jaar, onuitwisbare herinneringen heeft achtergelaten.
Lees verder!
Door: Jan Dalm
Tijdens een genealogische speurtocht kwam ik toevallig een document tegen dat een dramatisch bedrijfsongeval beschreef van een oude voorvader, de vader van mijn opa, die als daggelder bij een boer zijn kost probeerde te verdienen en uiteindelijk -weken erna- aan de gevolgen daarvan is overleden. Govert Gerijts heette hij.
Lees verder!
De Columnist 