Door: Tryntsje van der Meer
Onderweg naar Cityfit in de Assendorperstraat zie ik één van mijn vaste yoga deelneemsters lopen. Een lieve, spontane vrouw, immer kleurrijk gekleed met vandaag zelfs een leuk puntmutsje op.
’Hé hé, waar moet dat heen?’ probeer ik lollig.
‘Nou, dat vraag ik me dus ook af na die verkiezingsuitslag.’ Sommige mensen zijn net wat bijdehanter dan ik op de vroege ochtend. Hou ik van. We verbazen ons samen nog een poosje verder en concluderen dat er tussen al die PVV stemmers ook mensen moeten zitten die we goed kennen, die we graag mogen of die ons lief zijn. Maar beiden zouden we niet (willen) weten wie dan in godsnaam…
Bij Cityfit worden we zoals altijd hartelijk ontvangen door de baas en zijn stagiaire, een vrolijke, sociale jongeman: ‘Hey, lang niet gezien. Hoe gaat ’t met u?’ Die welopgevoede beleefdheid is soms akelig confronterend, maar ik mag deze jongen wel. Hij is (jeuk, ik weet ‘t) een typisch gevalletje mensenmens, altijd oprecht geïnteresseerd in klanten en collega’s.
Vandaag is ie trouwens jarig. ‘En ik heb wat lekkers meegenomen, dus ik ga jullie straks trakteren!’ Wat een lieverd.
Goed, tijd voor yoga. Zoals altijd zorgen de deelnemers voor een liefdevolle warme vibe in de zaal, één van de fijnste uurtjes in de week. Meteen na de les zwaait de deur van de zaal open en komt de stagiaire binnen met een dienblad vol kopjes thee en koeken. Tot z’n verlegenheid wordt ie onthaald met ‘Er is er één jarig….’ Hij ondergaat het sympathiek met lichte wegwerpgebaren en rooie koontjes. De dames vragen of ie er even bij komt zitten en hoe oud ie geworden is. ‘19?
‘En heb je nog gestemd?’ Dat heeft ie, op de PVV. Oh jee, kan ie misschien uitleggen waarom? Dat kan ie, let op: ‘Ik twijfelde eerst wel heel erg hoor…’, begint ie. Kijk, zie je wel? ‘Want ik wou eigenlijk stemmen op Forum voor Democratie.’ Even wordt het ijzig stil. ‘Maar ik vind die Thierry Baudet zo’n eikel, daarom heb ik maar voor een mildere variant gekozen.’ Dus. De warme yoga vibe is definitief de zaal uit.
Ff alles op een rijtje hoor. Als ik deze leuke, sociale, slimme jongen goed begrijp mogen we van geluk spreken dat Thierry Baudet zo’n eikel is. Daardoor hebben mensen tenslotte gekozen voor een mildere koers…
Serieus jongens, waar moet dit heen…?
De Columnist 