Door: Micha
Met mijn 35 jaar word ik dagelijks om mijn mening gevraagd; het uiten van deskundige inzichten is namelijk mijn werk. Vanuit het management (en Sociale kringen) wordt de wijze waarop ik dit uit vaak als onprettig ervaren. Ik voel me dagelijks de cycloop in het land van de blinde, of Copernicus in de 16e eeuw.
Lees verder!
Door: Krista Meesterburrie
Het is gelukt. Ik heb – samen met mijn ouders en zusje – vier heerlijke uren zigzaggend in de rijen van SchipVOL ‘ergernis’ opgesnoven. De start is buiten in de speciaal opgezette feesttent. Het eindigt met een sprint richting gate D31 met mijn moeder in een rolstoel.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Met zonnig weer is het puik chillen bij het Parkpaviljoen. Op het zandstrandje aan de plas wemelt het van de spelende, rennende, kruipende, kirrende peuters en tot hun grote plezier rollen er ook de nodige jonge vaders door het zand. Papa’s die donderjagen met hun kinderen dat het een lieve lust is. Want dat is het. Een lieve lust, ook voor het oog van de buitenstaander.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Een olifantengeheugen vol ballast heeft consequenties. Regelmatig lig ik zomaar ineens in een deuk om iets volstrekt onbenulligs waar verder niemand een actieve herinnering aan heeft. Voorbeeld: Van de week had ik in verband met de aanhoudende hitte zin in waterijsjes, dus ik haal een doos van die goedkope waterijsjes met twee stokjes. Die heten Dubbellikkers. Ach, er zijn in het verleden wel maffere namen verzonnen voor ijsjes. Wie herinnert zich niet de Gombal (met zo’n bevroren stukje kauwgom onderin) en de Prikkebeen (die moest je omhoog duwen, smaakte geloof ik naar banaan).
Lees verder!
Door: Greetje Vagevuur
Zodra mijn vader de krant dubbel vouwde en opsprong, slaakte ik als televisiekijkende puber een vermoeide zucht. ‘Daar gáát ie weer.’
Die aflevering van Loveboat kon ik wel vergeten.
Door: Jan Dalm
Sinds ik met pensioen ben, probeer ik elke vorm van stress te vermijden. Ik heb mijn portie wel gehad, alhoewel de term stress wel erg makkelijk en snel wordt gebruikt als je het gewoon een beetje druk hebt. Volgens een artikel dat ik laatst heb gelezen, beïnvloedt stress je vooral in het reguleren van je denkpatroon, emoties en gedrag waardoor het je functioneren aantast. Dat is mij slechts maar enkele keren en kort overkomen. Eigenlijk had ik gewoon altijd wat te doen, slechts soms schreeuwden prioriteiten onderling om voorrang.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Zondag, vriend en ik zijn buiten bezig. Hij met klussen aan het tuinameublement, ik met het schrijven van een stukje. Van dat laatste komt weinig terecht. Buurman van twee tuinen verderop is aan het donderjagen met één van zijn peuters. Geen idee wat ze precies doen, vast iets met kietelen ofzo, want de kleine schatert het uit. En ik gier dubbel zo hard mee, zo aanstekelijk dit. Baby’s en peuters, heerlijk.
Lees verder!
Door: Nicole Regelink-Kramers
Mijn hele leven roep ik al dat ik voor de duvel nog niet bang ben. Ik durf alles! Maar da’s niet waar. Ik wás voor de duvel nog niet bang. Ik durfde alles…
Lees verder!
Door: Babette Jane
Ken je dat gevoel, wanneer je ogen zo zwaar worden dat je ze het liefst zou laten dichtvallen om weg te drijven in een heerlijke rustgevende slaap? Het maakt je niet meer uit dat je die film op tv mist of de lezing van een interessante spreker waar je naar hebt uitgekeken. Niks voelt lekkerder dan toe te geven aan dat grote verlangen van je ogen.
Lees verder!
Door: Greetje Vagevuur
Mijn dochter is van de kerstpolitie. Haar kerstversieringswet is er nog altijd niet officieel door, maar de regels zijn simpel. Kerstbomen en bijbehorende decoraties mogen slechts binnen een bepaald tijdvak ‘shinen’. Tussen 5 december (de verjaardag van de goedheiligman) en 13 januari (de verjaardag van de kerstpolitie zelf). Hierna of ervoor zijn kerst-gerelateerde versieringen, sfeer-technisch, onaanvaardbaar.
Lees verder!
De Columnist 