Door: Daan Walraven
“Je denkt toch zeker niet dat ik € 520,- ga betalen?” sputterde ik. “Daar kunnen ze in Kiev drie maanden van eten!” Hij wilde naar het Songfestival. Het Eurovisie Songfestival. Ik zag mezelf al lopen als Songfestivalgekkie met vlaggetje, indianentooi en geschminkte wangen.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
‘Niemand in de stad’ van De Dijk: ‘Een nummer waar je met half gesloten ogen lekker tegenaan kunt leunen terwijl je in gedachten door de stille nacht van de stad slentert’, aldus Pascal van Blöf op Radio 2. Mooi verwoord. Voel meteen de grote stadsromantiek.
Lees verder!
Door: Wendy Willemsen
Daar sta je dan. In de stromende regen op een overvol perron. Er wordt al tijden bezuinigd op het openbaar vervoer. Personeelstekort. Verschillende treinen vallen uit, en de treinen die wel rijden zijn overvol. Zeker geen pretje, dat geprop en gestoei om een stoel, maar ach, het brengt je van A naar B. en als je dan eindelijk een plek bemachtigd hebt, valt het allemaal best wel mee, toch?
Lees verder
Door: Tryntsje van der Meer
Dansen ja. Met vriendlief. Rock ’n roll dansen, of salsa desnoods. Dit breng ik al jaren voorzichtig onder de aandacht en kan immer op een honende ontvangst rekenen: ‘Ik ben niet zo’n metromannetje met soepele heupjes.’ Kansloos.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Had van de week mijn moeder aan de telefoon die me herinnerde aan het aanstaande dorpsfeest. Goeie reminder, want dat weekend ga ik zeker blokken in m’n agenda. Ben niet vies van een tentfeestje met een hoog ‘bier en tieten’- gehalte. Al is dat niet het enige waar een dorpsfeest om draait hè.
Lees verder!
Door: Michiel van den Dorpel
Tja, daar zit ik dan in een klein kamertje van de het plaatselijke CBR. Ik heb net de jaarlijkse test gedaan, die dramatisch is verlopen. Ik heb er wel rekening mee gehouden, maar als het eenmaal over en uit is, dan besef je dat je weer iets kwijt bent. Ik word even emotioneel tijdens het gesprek, en wil zo snel mogelijk weg.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Guilty pleasures, iedereen heeft ze en om de schande gelijk maar in de groep te gooien: Witte chocola is er één van mij. Gek op, lust er wel mousse van. Zelfgemaakt. Met voor de zekerheid wat extra slagroom en voor de representatieve goodwill wat stukjes aardbei of zoiets, maar in wezen is het gewoon schaamteloos zwelgen in een zoete, vette smurrie. Yummie met hoofdletters en ik weiger me schuldig te voelen. Het leven mag af en toe heus wel een klein feestje zijn.
Lees verder!
Door: Michiel van den Dorpel
Het is een druilerige dag, en dat midden in de zomer! Naast druilerig qua weer, houdt het persoonlijk ook niet over. Ik kom niet aan de dingen toe die ik wíl doen, en niet verder met de dingen die ik móet doen. Het maakt het er niet beter op dat ik geen mensen om me heen heb deze dagen. Verstopt in mijn kamertje wacht ik op een teken van leven uit de buitenwereld, dat er niet gaat komen.
Lees verder!
Door: Anton Roerdink
Ik heb iets met bellen. De dingdong buitendeur bel, de gong, kerkklokken, klankschalen en de koebel om maar een aantal te noemen. Tijdens de muziekles vroeger op school vond ik de triangel een sneu instrument. Als we gezamenlijk moesten musiceren tijdens de muziekles dan hoopte ik altijd vurig dat de triangel bij het uitdelen van de instrumenten aan mij voorbij mocht gaan. Nu jaren later wil ik hierbij officieel mijn spijt betuigen en excuses aanbieden aan de triangel.
Lees verder!
Door: Jordi Jansen
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar als ik niet weet wat er gaat komen zoek ik direct naar dingen waaraan ik kan relateren. Dat gevoel van houvast is fijn. Vooral als de toekomst niet vast staat.
Lees verder!
De Columnist 