Door: Anton Roerdink
In 2018 waren 70 miljoen mensen op de vlucht naar een betere toekomst. Op weg naar vrijheid, op weg naar geluk, op weg naar zingeving. Op weg naar eten en drinken, naar onderdak, naar connectie, naar liefde en rust. Om voluit te kunnen leven. De helft ervan waren kinderen.
Lees verder!
Door: Jan Dalm
In Amsterdam is aan het Kleine Gartmanplantsoen het volgende devies op de toegangspoort van de voormalige gevangenis te lezen: ‘Homo sapiens non urinat in ventum’, het is potjeslatijn, maar vrij te vertalen als ‘Een mens moet niet tegen de wind in pissen’.
Lees verder!
Door: Mina Al Fartousi
Na maanden van nieuwskoppen over avondklokken, toeslagenaffaires en vaccinvertragingen, zou je bijna vergeten dat het nog maar drie maanden geleden is dat geschiedenisdocent Samuel Paty op gruwelijke wijze werd vermoord in Frankrijk. Maar mij laat die vreselijke aanslag nog steeds niet los. Hoe is iemand in staat om zo’n gruwelijke daad te verrichten? Iemand te onthoofden! Hoe kan dergelijk geweld gekoppeld zijn aan religie, terwijl religies juist staan voor vrede en samenhorigheid? Hoe moeten de ouders, vrienden en familie van de slachtoffers zich hebben gevoeld? Pijnlijke onmacht. Mijn gedachten gaan ook naar de samenleving. Wat gaat dit met onze, reeds gepolariseerde, samenleving doen?
Lees verder!
Door: Quinten van Looy
Het is ongeveer 4 uur in de namiddag en ge staart met uw verdwaasde ogen naar de cursus die voor uw neus ligt en ge beseft dat ge eigenlijk niet meer mee zijt, want ge zijt eigenlijk al een halfuur niet meer echt aan het lezen. Maar, ach wat boeit het ook, het merendeel van ons is al vergeten wat studeren inhoudt. En uit pure verveling begint ge maar naar het nieuws te kijken op uw vleesvervanger voor sociaal contact. Maar dan begint u zich nog meer te ergeren, over dat stukje rioollectuur dat men tegenwoordig journalistiek noemt. Tot ge tussen al het versteende schijt toch een diamant vindt. Het is de Hugo Claus van de column, genaamd Jean-Marie Dedecker. En met veel plezier verorbert ge zijn letters; ge snijdt uw mondhoeken aan de scherpheid ervan. Het is eens wat anders dan al die politiek correcte meningen van de zogenaamd ‘kritische’ geesten. De een na de ander verliest zijn grip op de realiteit, ze zijn rijp voor de journalistiek.
Lees verder!
Door: Anton Roerdink
Ik heb iets met bellen. De dingdong buitendeur bel, de gong, kerkklokken, klankschalen en de koebel om maar een aantal te noemen. Tijdens de muziekles vroeger op school vond ik de triangel een sneu instrument. Als we gezamenlijk moesten musiceren tijdens de muziekles dan hoopte ik altijd vurig dat de triangel bij het uitdelen van de instrumenten aan mij voorbij mocht gaan. Nu jaren later wil ik hierbij officieel mijn spijt betuigen en excuses aanbieden aan de triangel.
Lees verder!
Door: Jan Dalm
Uit zeer betrouwbare wetenschappelijke bronnen is vernomen dat er al jaren een stof aan de oliebollen wordt toegevoegd. Deze stof nestelt zich in ons brein waar het zich tot een voedingsbodem vormt voor waanideeën en samenzweringstheorieën. Deze stof tast uiteindelijk ons gehele stelsel aan en daardoor gaan mensen soms hele gekke dingen doen, denken en voelen. Het gaat altijd gepaard met geweld en vernieling en de gedachte dat daarmee iets kan worden opgelost. Het werkt als een drug, en niemand heeft het in de gaten…
Lees verder!
Door: Lisa Boendermaker
Het is eind november. Ik ben moe en tel elke werkdag af tot de kerstvakantie. ’s-Avonds ploffen mijn zak chips en ik op de bank. Maar dan ineens word ik ruw uit mijn genotsbubbel gehaald. “Moet je kijken schat, hoe strak zij al zijn na 3 maanden!” zegt mijn vriend terwijl hij me blootstelt aan een Instagram-account met fitnessfoto’s. Het voor-vet en de na-trots overvallen me als een hagelstorm op een warme zomerdag: niet chill. “Een kennis van mij doet dit ook, hij is super positief. Misschien moeten we eens met hem praten.”
Lees verder!
Door: Lutine de Zee
‘Some people don’t love you. They don’t even care about you. They just want to stay connected to you. They love the benefits. They love the attention you give them because it makes them feel good about themselves.’
Lees verder!
Door: Loy Lowik
2020 was om te beginnen al geen normaal jaar. Uitgerekend in een jaar als dit kregen we, twee dagen na de eerste COVID-19 constatering in ons land, een dag extra: 29 februari. En dat terwijl het jaar voor de meesten niet snel genoeg voorbij kon gaan. Het moest zo zijn. Van goede voornemens kwam weinig terecht. Nu is het grote voordeel van corona wel dat je geen slappe excuses hoeft op te hangen voor het niet verwezenlijken van je voornemens. Door de pandemie gingen ze stuk voor stuk de prullenbak in. De sportschool was gesloten en uit verveling dronk je thuis af en toe een glaasje extra. Om de drukke supermarkt te vermijden heb je maar wat vaker een kapsalon laten bezorgen. We deden het allemaal.
Lees verder!
Door: Michiel van den Dorpel*
Ik bevind mij op dit moment in een soort tuinhuis, waar ik een week verblijf om de verbouwing van onze badkamer te vermijden. Het is vandaag de warmste novemberdag ever. Daar tegenover staat dat de wind het op zijn heupen heeft. Mijn verblijf bevindt zich op het terrein van de lokale jachthaven. Het is een familiebedrijf, de ouwelui wonen er zelf nog.
* Michiel schrijft over zijn ervaringen met Alzheimer, waarmee hij in februari 2019 werd gediagnosticeerd.
Lees verder!
