Vorige week zag ik hem opeens. Eerst niet, maar ik hoorde wat en keek verschrikt om. Daar zat hij. Of hij mij ook zag weet ik niet, hij leek druk met andere dingen. Telkens als ik een tijdje naar hem had gekeken, keek ik voor de zekerheid maar weer naar mijn mobiel of las wat in een tijdschrift. Keek ik dan weer zijn kant op, dan was hij opeens weg om wat later met hetzelfde ‘lawaai’ weer ongeveer op dezelfde plek te gaan zitten. Steeds leek hij daar weer te gaan zitten en als je ‘m eenmaal zag kon je ook niet meer om hem heen. Zijn donkere huidskleur en het rood/oranje wat hij droeg was niet te missen.
In het Wiki-woordenboek kwam ik het woord ‘Minkukel’ tegen met als uitleg: Het woord is geïntroduceerd door Marten Toonder in het stripverhaal ‘Het Kukel’ en lijkt te staan voor ‘minimaal IQ’. Dit moet daar geplaatst zijn door een sukkel. Ik kan dit verduidelijken met onderstaand, waargebeurd verhaal. De naam van het slachtoffer is uiteraard aangepast.
Er waart een nieuw virus rond op de vaderlandse tv; de woon en klusprogramma’s. Het is als vreemdgaan in je eigen woning. De Perfecte Verbouwing, Verbouwen, De grote huisverbouwing, De HuizenFixers, Eigen Huis&Tuin, De Verbouwing, de grote verbouwing Australië, VTWonen verbouwen of verhuizen, De grote tuinverbouwing, SOS de Verbouwers, Je huis op orde, Verkopen of Verbouwen, Love It or List It, Flip or Flop. Ongetwijfeld ben ik er een aantal vergeten. Maar ik moest stoppen, ontwenningsverschijnselen.
Goed, ik had al eens verteld over mijn fan. Wat heet, in geuren en kleuren zelfs. Man man man, wat was ik overtuigd van mezelf en mijn status. Ik was tenslotte iemands ‘reason to live.’ Althans, dat dacht ik. Mijn hart is namelijk wel een beetje gebroken nu…
Vertel me… wie heeft de overgang uitgevonden? Wie heeft dit bedacht? Waarschijnlijk een man die een griepje had en zich zo ziek voelde dat ie wraak wilde nemen op zijn vrouw?
Iedereen sluit ‘s avonds toch de deuren van de woning af? Ik in ieder geval wel, want ik wil niet dat een inbreker toevallig mijn stulpje als werkterrein uitkiest om eens te zien of er wat te halen valt. Nu valt dat bij mij thuis nogal tegen, contant geld is iets van het vorige decennium en helaas, ook juwelen hadden en hebben we niet binnen onze familie. Mijn meest waardevolle ligt ’s nachts naast mij en ik denk dat zij mij wel even aanstoot als er iemand naast ons bed staat.
Volgens een befaamd Astro-enteroloog, dr. Sara Mesilhy, mag een drol niet drijven. Nu heb ik sowieso altijd twijfels bij een titel die met ‘loog’ eindigt. Dat voedt volgens mij de schijn dat ze het met de waarheid niet zo nauw nemen. Wat was er mis met de maag-, darm- en leverarts?
Maar hoe dan ook, het is duidelijk dat je lichamelijke uitscheiding iets zegt over je gezondheid, dat weten we allemaal. Niet voor niets moet je bij een gezondheidscontrole vrijwel altijd je urine inleveren, en soms zelfs ook je ontlasting.
Mijn huisarts heeft het ook gelezen dacht ik, toen hij vroeg of mijn drollen bleven drijven en of ik wel eens achterom keek. Het antwoord was tweewerf ‘ja.’ Ik kijk altijd wel even naar wat ik heb uitgekraamd, maar ik zie het doorgaans vrijwel direct het water inglijden. ‘Ze moeten zinken’, zei hij. Ik heb nog even gepoogd om mezelf eruit te lullen met behulp van Archimedes die ooit zeer waardevolle informatie heeft verstrekt over de opwaartse kracht van water (opwaartse kracht is gelijk aan het gewicht van de verplaatste vloeistof) en dat vervuild water zwaarder is en dus meer opwaartse kracht heeft. Dus ja, in toiletwater blijft het drijven. Hij was niet te vermurwen en hij drong erop aan om mijn eetpatroon aan te passen. ‘Geen gefrituurd voedsel meer en geen volle melkproducten,’ zo zei hij. Ook moest ik meer vezels eten, daarvan zou de poep steviger worden.
Heb ik eindelijk mijn cholesterolgehalte op orde, komt dit weer bovendrijven…..
Maar bij taaie poep moet ik altijd zó ongelofelijk hard persen dat het voelt alsof de binnenvoering meekomt en dat de aderen in mijn hoofd op springen staan. Bovendien krijg ik daar weer aambeien van.
Ik ben dus niet zomaar overstag gegaan en heb wat onderzoek gedaan.
De massa van de poep zou als gevolg van ingesloten gasophoping te licht worden en dat zou beter ontsnappen als er minder vetrijke voedingsmiddelen genuttigd worden. Ik heb zo’n drol daarom een keer met een vork bewerkt om daarmee al het mogelijke opgehoopte gas eruit te prakken. Het resultaat was een korrelige massa, waarbij elke korrel uiteindelijk bleef drijven. Die theorie klopt dus niet…!
Vervolgens heb ik op een dag alle voedselelementen voor het avondeten getest op het drijfvermogen, alleen de (vezelrijke) aardappels zonken, en ik heb daarom alleen die gegeten. De volgende dag in spanning de stoelgangsdrang afgewacht, en wat bleek….. ook die bleef drijven.
Vroeg in de morgen hoor ik een app binnenkomen. Als ik deze open, zie ik dat de man van mijn vriendin die nacht is overleden. De laatste maanden had deze man ons al beziggehouden, omdat zijn gezondheid snel achteruit ging, maar zijn bourgondische karakter gecombineerd met een enorme wil om te leven zorgde ervoor dat hij steeds weer opknapte. Uiteindelijk kon zijn lijf niet meer en is hij overleden op een respectabele leeftijd van 83 jaar.
‘Ik heb brand gehad in januari, en m’n Canta doet het niet goed, en nu heb ik een brief van een deurwaarder.’ Een vrouw met een rollator en twee hondjes gooit een stapel papieren op mijn tafel. Ze hijgt als ze haar grote lijf in de stoel naast me laat zakken. ‘Ik word er helemaal pagies van.’ Haar stem klinkt schril.
Als ik mijn gitaar pak en C B D C als power akkoorden speel, dan klinkt het een beetje donker, duister en dreigend. Power akkoorden zijn gemakkelijke akkoorden om te spelen. Mocht je gitaar willen leren spelen, dan kun je je daarin verdiepen. Het speelt makkelijker dan open akkoorden.
De Columnist 