Door: Jim Knubben
Soms, heel soms, komt iets precies op het juiste moment. Alsof het zo heeft moeten zijn. Je zou er bijna van gaan geloven. Laatst nog. Een vriend die na eigenlijk iets te lang treuzelen vraagt of hij eindelijk je zoontje even over moet nemen omdat ik al geruime tijd non-verbaal duidelijk maak er helemaal klaar mee te zijn. Opluchting all over the place.
Lees verder!
Door: Sandya Lachmansingh
Als klein meisje in de speeltuin is mij meerdere malen gevraagd om terug te gaan naar mijn eigen land. Als jong kind op de basisschool ben ik regelmatig uitgelachen als ik mijn banaan aan het eten was. Als puber op de middelbare school vonden mijn klasgenoten het grappig om propjes naar mijn krullende haren te gooien, want die bleven in mijn haar hangen. Bewust of niet, veel van deze pesterijen kwamen voort uit het feit dat ik niet wit ben.
Lees verder!
Door: Fons van den Brink
Alle inzet van goedwillende adviseurs, rekenmeesters en pensioenfondsbestuurders ten spijt rammelt er nogal wat aan de opzet van het nieuwe pensioenstelsel.
Lees verder!
Door: Sophia Jessurun
Wat wil je later worden als je groot bent? De juf stelt de vraag aan de kring van kinderen, vers, teruggekomen van het weekend. Ik ben één van die kinderen. In mijn hoofd stel ik mij een toekomst voor: juffrouw, architect… toch liever dolfijnentrainster? Een paar jaar later kwam ik erachter dat leraren niet veel verdienen, ik slecht in tekenen ben en het dolfinarium achter dierenmishandeling staat. Inmiddels heb ik mijn middelbare schooldiploma een week geleden behaald zonder ooit eindexamen te hoeven doen. In september begin ik aan de universiteit. Maar: wat wil ik later worden als ik groot ben?
Lees verder!
Door: Errolson Windster
Ik snap niet hoe mensen het in hun hoofd halen om tijdens vredige demonstaties winkels te plunderen. En voor wat! Gratis spullen? De autoriteiten in Amerika hebben ook nog eens aangegeven dat als je nu niet wordt vervolgd, dat niet betekent dat je helemaal niet wordt vervolgd.
Lees verder!
Door: Lisa Boendermaker
Op de basisschool werd ik ieder jaar bij een vriendinnetje verwacht op haar verjaardagsfeestje. In de eerste jaren kwam de glitterenveloppe-met-uitnodigingskaart niet als een verrassing. We speelden bijna elke dag met elkaar, en regelmatig aten we tussen de middag samen pannenkoeken bij haar opi en omi. Ik had mijn plek op de gastenlijst dus ruimschoots verdiend. Maar ook toen ik naar een andere klas ging en we elkaar bijna niet meer zagen kreeg ik ieder jaar een glitterenveloppe in mijn handen gedrukt. Dat vond ik altijd fantastisch. Dat er nog ruim 20 kinderen bij haar thuis werden verwacht maakte het voor mij niet minder bijzonder.
Lees verder!
Door: Merve Öztürk
Het is alweer zelf-quarantaine dag 65, ja, zo snel gaat het. Heerlijk uitgeslapen stap ik uit bed. Ik duw mijn groene gordijnen opzij en trek mijn raam open. Lekker, wat frisse lucht. We zitten in een periode waarin een kop thee drinken op het balkon het uitje van de dag is. Ik kan nu niet meer gezellig een koffietje doen met een vriendin, aangezien alle horeca in Nederland dicht zijn. Ook een middag shoppen kan helaas niet doorgaan, want steeds meer bedrijven sluiten hun deuren. Bovendien moeten we allemaal gewoon thuisblijven, niet alleen voor ons eigen veiligheid, maar ook voor dat van een ander.
Lees verder!
Door: Dave Binkhorst
Negentien mei, de verjaardag van mijn zus. Precies zeventien hele dagen zitten er tussen mijn verjaardag en die van haar. We zijn geboren in mei, hebben dezelfde ouders, hebben bruine ogen, bruin haar en houden ongelofelijk veel van dezelfde twee mensen die meer dan het beste voor ons willen.
Door: Ria Wagenaar-Buiter
‘Wie is Joop?’ hoor ik je denken. Dat maakt in principe helemaal niets uit. Gewoon een persoon die ik ken. Waarom ik over hem wil vertellen? Omdat Joop dat verdient. Niemand vindt hem interessant of kijkt naar hem om. Een bijkomend voordeel is dat ik hem wel sedert enkele maanden mijn collega mag noemen. Niet dat ik met hem samenwerk, maar ik spreek hem dagelijks.
Door: Tryntsje van der Meer
Sommige mensen zijn er goed in, ruzie maken. Een hoogoplopende, maar respectvolle, orde scheppende ruzie zonder gescheld. Zo mooi vind ik dat. Waar hebben ze dat geleerd, vraag ik me dan af. Oefening baart kunst waarschijnlijk.
