Door: Tryntsje van der Meer
Tja. Personeelsfeestjes. Ze brengen je soms op plekken die je zelf, uit het oogpunt van ‘goede smaak’ bijvoorbeeld, ongemoeid zou laten.
Zo vond ik mijzelf vorige week zaterdag terug in de Goliath, ergens in het Flevose Walibi. Was nog maar koud binnen, maar het was een typisch gevalletje ‘nu of nooit.’ Eerst wilde ik me door de misselijkmakende attracties heen bijten voordat ik spijt zou krijgen, of bier ging drinken.
Was leuk. Geen spijt. Trouwens voor buiten bier drinken was het eigenlijk te koud. En ik had geen tijd, want meteen na de vrijwillige maaghusselingen begaf ik mijzelf voor het podium, bij een optreden van Flemming, tussen leeftijdsgenootjes. Van veertig jaar geleden. Zoals ik al noemde, personeelsfeestjes brengen je op verrassende plekken.
Leuke, nette jongen trouwens, die Flemming. Niet volgetatoeëerd, geen patserige Lil’ Kleine trekjes, niet bezopen on stage, geen vrouwonvriendelijke teksten. Lekkere liedjes ook, die ik tot mijn eigen verbazing bijna allemaal kon meezingen. Amsterdam, Zij wil mij, Hypnose, Paracetamollen… het is slechts een greep uit ’s mans, wat mij betreft verrassend rijke, oeuvre.
Tot mijn genoegen ontdek ik naast mij ineens een leeftijdsgenote van nu. ’Erg hè, dit?’, fluistert ze me toe. Het weerhoudt haar er niet van om volle bak op te gaan in de massa. Aan het einde van de show wil Flemming van het publiek weten welk nummer we nog van hem willen horen. Mijn buurvrouw weet ’t wel: ‘Zwemmen in Baccardi Lemon!’ kirt ze boven de menigte uit. Hilariteit alom, zowel bij omstanders als bij de zanger. ‘Sorry, die heb ik niet!’
Lachend start ie Automatisch in, één van z’n paradepaardjes. We zingen en we dansen. Automatisch. Buuf, ik, de kids om ons heen en de rest van het plein.
Dan pakt buuf me vast: ‘Kom, we gaan het podium op rennen, vindt ie vast leuk!’ Gelukkig, voordat ik m’n lichte twijfel kan uitspreken is Flemming al gevlogen. Tijd voor een biertje, toch maar, om dit verrassende uitstapje af te sluiten. Gekke buuf staat nog steeds te hossen: ‘Oh, wat is ie goed hè? Vooral Zwemmen in Baccardi Lemon…’
Intens tevreden nip ik van mijn Walibiertje. Zie je wel, ik ben niet de enige en zeker niet de allergrootste jonge gek op leeftijd. Terwijl ze me voorbij danst, stoot buuf me nog één keer aan: ‘Erg hè, dit?’
Nee hoor, valt best mee.
De Columnist 