De kikvorst

Door: Stephanie van Leeuwen

Hij staarde me aan op een dinsdagochtend. Met een pak custard in mijn hand staarde ik terug. Ik stond op het punt om het overjarige meel in de groenbak te gooien, en daar zat hij (of zij) onderin, tussen een klokhuis en een paar stengels tulp. Als ik het pak hier leeg zou schudden, zou de primeur van een witte poederkikker voor Winterswijk zijn. ‘Nee’, besloot ik.

‘Geen rariteitenkabinet in mijn groenbak’. Resoluut gooide ik het meel in de plasticbak. Als overal microplastics in zitten, geldt dat vast ook voor custard. Maar wat moest ik met die kikker? Mijn reddershartje klopte hardop: terugzetten in de vijver, voordat hij een biologisch afbreekbaar, tragisch einde zou vinden tussen koffiedik en theezakjes. Ik pakte een schepnet en duwde zachtjes tegen de kikker. Hij bedacht zich twee ogenblikjes en kroop toen dieper weg, naar een niche waar ik niet bij kon. Ik gaf de reddingsactie op en ging verder met mijn leven.

Na drie vergeten dagen kwam ik de kikvorst weer tegen toen ik de groenbak open deed. Daar zat hij, bijna koninklijk, boven op zijn troon van biologische afvalzak. ‘Ah, ben je daar eindelijk’, leek hij te zeggen terwijl hij niets zei.

De kikker had drie dagen nodig gehad om te beseffen dat een beetje medewerking beter voor hem was. Dit keer sprong hij zonder aandringen in het schepnet en ik liep ermee naar de vijver. Ik klopte uitnodigend op de waterspiegel. ‘Hier. Lekker water voor jou.’ Een reuzensprong later zat de kikker weer in zijn habitat, terwijl hij zich met één pootje aan de waterkant vasthield. Minutenlang staarde mijn groene vriendje me aan met een peilloze blik vol… wat was het? Dankbaarheid? Verontwaardiging?

Ik hurkte aan de waterkant. ‘Dit is toch veel beter dan zo’n groenbak? Ga maar zwemmen, tussen de planten zitten of spelen met de vissen. Je mag meerdere antwoorden aankruisen.’

Toen, ineens, zette de groene prins het op een zwemmen met zijn fantastische lange achterpoten. De kikkerprinses ging verder met haar leven en maakte ‘s avonds geen custard.

Plaats een reactie