Door: Anton Roerdink
‘Limburg en delen van Duitsland in heftige strijd met het water’ las ik, en een moment later genoot ik intens van het wad, water, vergezichten en de stilte. We waren met acht sportievelingen en doorbraken de sereniteit met onze ‘zompige modderpassen’ en verbale uitwisselingen.
Lees verder!
Door: Lisa Boendermaker
Door de crisis is menig vakantieland verboden terrein, maar niet getreurd: de hele zomer lang kun je dankzij de Volkskrant genieten van de mooiste ‘ommetjes’ in Nederland. Nu mijn zomervakantie voorbij is, ik vanwege corona nog steeds aan huis ben gekluisterd en mijn stappenteller op een gemiddelde dag niet verder komt dan de 1500 stappen die ik van mijn bureau naar de wc en de keuken manoeuvreer, leek dit mij een mooie uitkomst om toch ‘in shape’ te blijven. Woonachtig vlakbij ‘het land van walvisvaarders en molenaars’ besloot ik, vergezeld door schoonmoeder (fanatiek doorgewinterd wandelaarster), om vanochtend de stoute schoenen aan te trekken.
Lees verder!
Door: Ria Wagenaar-Buiter
Vrijdagmorgen 08.30 uur. De eerste dag dat ik mijzelf verplicht om meer te bewegen. Niet vanwege het ‘te zwaar’ zijn, maar wel omdat ik wat ben uitgedijd tijdens deze coronacrisis. Met mijn voeten gestoken in stevige wandelschoenen sta ik aan het begin van het wandelpad dat mij rondom het meer, wat in een schitterend recreatiegebied ligt, zal brengen. Niet ver vanaf mijn woonplaats. Dit prachtige meer is in de jaren zestig van de vorige eeuw aangelegd, vanwege de noodzaak tot zandwinning in het kader van een ruilverkaveling. De afstand rondom is ongeveer vijf kilometer en de tijdsduur zo’n drie à vier kwartier.
Lees verder!
Door: Mosje
Ik fluit een vrolijk deuntje. Over een uurtje ben ik bij het graf van mijn vader, maar nu weet ik dat nog niet. Als ik het wel zou weten, zou ik stemmig neuriën, of gewoon mijn mond houden, of hardop praten. Dat doe ik vaker, een gesprek voeren met iemand die er niet is, of ver weg woont. Soms praat ik zelfs met niet bestaande mensen. Ja, dat is een beetje gek. Lees verder!
Door: Mosje
Ik zit op een bankje in de binnenstad van Groningen. De zon schijnt en het is windstil. Het is de mooiste vijftiende oktober sinds het begin van de jaartelling.
Door: Liesanne Witte
Ik had een veiling gewonnen: met de boot vanuit IJmuiden naar Newcastle. Althans, iemand anders had de veiling gewonnen en ik had hem voor veel minder geld overgenomen op Marktplaats. Ik ben een echte geldwolf en bied altijd belachelijk laag. Negen van de tien keer krijg ik het voor elkaar. Wat een sukkels. Behalve deze keer. Ik kreeg het wel voor elkaar, maar diegene was geen sukkel. Ik was de sukkel en mijn moeder was the cock, om maar even in Engelse termen te blijven. De Titanic was er niks bij.
Door: Sanne Poppe
Afgelopen week ging ik met m’n klas (derdejaars Journalistiek) naar het Waterloopbos. Zoek zelf maar even op wat dat is, als je geïnteresseerd bent. Is oprecht erg bijzonder. Het was een lange rit naar het bos toe, dus eenieders blaas was goed gevuld, maar aan die basale levensbehoefte was niet gedacht. De enige wc die er was, zat op slot. Uiteraard was er niemand om hem open te maken.
De Columnist 