
Door: Wendy Willemsen
Daar sta je dan. In de stromende regen op een overvol perron. Er wordt al tijden bezuinigd op het openbaar vervoer. Personeelstekort. Verschillende treinen vallen uit, en de treinen die wel rijden zijn overvol. Zeker geen pretje, dat geprop en gestoei om een stoel, maar ach, het brengt je van A naar B. en als je dan eindelijk een plek bemachtigd hebt, valt het allemaal best wel mee, toch?
Je slaat dat ene boek open, waar je normaal gesproken geen tijd voor hebt. Het is rumoerig en hier en daar klinkt er gekraak, geritsel en geslurp. Die geluiden neem je maar even voor lief. De coupe zit vol met reizigers die allemaal op weg zijn naar hun bestemming. Waar zal iedereen naar toe gaan, op dit tijdstip? Naar school? Naar het werk? Of toch een plezierig uitje zonder duidelijk doel.
Mensen zijn nieuwsgierige wezens, dat is altijd wel zo geweest. Als je te lang oogcontact hebt met de vreemdeling tegenover je, krijg je een korte ongemakkelijke groet in de vorm van een knikje of een glimlach, niet doen dus.
Je bent twee pagina’s verder en de trein stopt op een wat groter station. Reizigers stappen uit, en maken ruimte voor een nieuwe groep. Er komt een aantal jongeren binnen. De hele trein is verder vol, maar naast én tegenover jou is er nog wat plek, waar ze dankbaar gebruik van maken. Ze gaan in al hun enthaustime door met hun gesprek en hebben het in geuren en kleuren over de laatste Black Friday aanbiedingen. De woorden vibrator en buttplug vallen ongehinderd ter sprake. Ze delen luidruchtig over hun (mislukte) ervaringen en discussiëren over welk merk nou écht het stilste is. Want ze willen immers niet dat hun kleine zusje hen betrapt?
Als je nu opstaat, is dat raar, toch? Je kijkt even om je heen, maar er is in je coupe geen andere plek vrij. Dan maar blijven zitten. Je verbergt je nog even dieper in het boek, maar tuurt toch even stiekem naar het tweetal. Nét als je denkt dat het niet erger kan kruisen jullie blikken elkaar en de vraagt rolt pijnlijk over de tong van de mannelijke krullenbol: Sorry, weet jij welk merk het beste is?
Uh, ongemakkelijk…
Na een korte aarzeling doe je net alsof je ze niet hebt gehoord: zij weten immers niet dat je draadloze koptelefoon leeg is.. maar later blijkt toch dat je playlist ongehinderd door aan het spelen is zónder je koptelefoon waar jouw medereizigers je later toch even op wijzen..
Uh, zeker ongemakkelijk…
Als redder in nood komt het bekende platteland door het vettige treinraam in zicht en komt de trein met maar liefs 30 minuten vertraging aan op het vertrouwelijke perron.
Het zal voorlopig nog even duren voordat de treinen weer via hun gebruikende trajecten zullen reizen. Tot die tijd kun je maar beter zorgen dat je koptelefoon volledig is opgeladen en wens ik jullie allemaal een fijne (on)gemakkelijke treinreis!