Amen

Door: Babette Jane

Apenpokken nu ook in Nederland! Ik Google meteen of je het tweemaal kunt krijgen. Als puppy van een jaar of 7 heb ik rondgelopen met apenpokken op de Antillen. Ik weet nog goed dat iedereen mij vermeed als …. de pokken. Mij hadden ze niet gevaccineerd tegen de pokken dus was het een gift van God dat ik de apenpokken kreeg.

Over God gesproken. Die had ook wat te maken met de kinkhoest die ik ontving rond mijn zesde levensjaar, althans dat geloofde mijn moeder. Door de ziekte was ik zes weken aan huis en doktersbezoek gebonden en miste ik hetgeen waar ik zo naar uitkeek, namelijk mijn eerste communie.

Ik had een hekel aan school en altijd buikpijn als het weer maandag was, maar alle pracht en praal rondom het katholieke geloof vond ik sprookjesachtig. Dan bedoel ik niet het vele malen verplicht bidden op een dag, maar de verhalen, de glitters en de afbeeldingen die een groot contrast vormden met de armoedige omgeving. Dit alles had als hoogtepunt voor een zesjarige… de eerste communie. Wauw de jurken die de meisjes droegen vol met kant en tierlantijnen waren voor mij een droom.

Mijn moeder was zwaar katholiek opgevoed, waarbij ze dagelijks naar de kerk moest en ze had zacht gezegd een hekel aan alles wat met het geloof te maken had. Echter was dit de beste school op het eiland en dat had natuurlijk alles te maken met het geloof. Omdat ik niet gedoopt was, had ze met behulp van mijn opa (sst niet verder vertellen) haar eigen doopbewijs op mijn naam gezet zodat ik kon worden toegelaten op de school. Ze keek mede daardoor niet uit naar mijn eerste communie, want ze voelde zich toch een beetje schuldig.

Gelukkig werd ik ziek waardoor het feest voor mij niet doorging. Ik zag mijn droom als een heliumballon wegvliegen en begreep niet waarom ik het jaar erop niet gewoon mee mocht doen aan de hele parade.

Ondanks alles dacht mama toch dat het Gods werk was, die kinkhoest, en laten we het lot maar verder niet tarten. Daarna dus toch ook die apenpokken en een boel ander ongein van worminfecties tot dengue aangezien er veel meer leeft in een warm klimaat.

Als ik verder Google, stuit ik op een stukje waarin staat; ‘Op de Antillen komt veel krentenbaard voor wat ze daar ook wel apenpokken noemen …..’ Tja, we kunnen wel alles ophangen aan die man met de baard daar op een wolk, maar feit is dat ik een stuk sterker uit de strijd ben gekomen.

Ik heb weinig ziektes meer hoeven te beleven als volwassene en nee, daar horen de gebroken ribben en klaplong die ik als cadeau voor afgelopen Koningsdag kreeg niet bij.