Antisocial media

Door: Simon Peerdeman

Ik behoor tot een selecte groep ongelukkige mensen die al vroeg in het bezit kwam van een mobiele telefoon. Dit gebeurde in 1993, een tijd waarin iedereen in de rij voor de kassa bij Albert Heijn je met stomme verbazing aanstaarde als je door een klein kastje een conversatie voerde. Nou ja, klein… Het waren de eerste toestellen met GSM en dus een stuk compacter dan de voorlopende ATF “bananen” van Motorola. De gesprekskosten van “slechts” 95 cent per tik en de twee reserve accu’s die je aan je riem moest meezeulen om 8 uur bereikbaar te zijn zorgden ervoor dat je de gesprekken kort maar krachtig hield.

Het feit dat ik door dit technische wonder werkelijk overal en altijd bereikbaar was zorgde ervoor dat mijn GSM telefoon al snel de bijnaam Satan kreeg. En nu, 25 jaar later, heet mijn telefoon nog steeds zo. Satan heeft mij het grootste deel van mijn volwassen leven geterroriseerd door op fijne en mooie momenten inbreuk te plegen. Een storing tijdens het afzwemmen van mijn dochtertje. Een boze klant tijdens het behalen van de judo gele band van mijn zoon. Paniek en stress op de zaak tijdens menig vakantie. Ik heb Satan altijd nodig gehad vanwege mijn werk. Maar diep in mijn hart zou ik Satan het liefst keihard tegen de muur gooien, met een stoomwals overrijden of in een diep meer laten verdrinken. Alhoewel hij tegenwoordig bestand schijnt te zijn tegen deze vormen van exorcisme.

Inmiddels is Satan dus geëvolueerd. Hij is echter niet alleen onverwoestbaar geworden maar ook gewiekst, doortrapt, alwetend en alomtegenwoordig. Satan is uitgezaaid en tegenwoordig te vinden in de directe omgeving van het lijf van ieder kind, volwassene en bejaarde. Zijn terreur kent geen grenzen meer. Hij bespioneert, maakt prive momenten in woord en beeld zichtbaar voor iedereen, pest kinderen tot aan zelfmoord, licht ouderen op en vernietigt vriendschappen. De magische demon die hij hiervoor aan zijn zijde heeft noemen we Social Media. Ik heb deze naam nooit begrepen.

Volgens Van Dale betekent sociale media “websites waarmee mensen een netwerk van contactpersonen kunnen opbouwen”. Wat we echter zien is dat de social media demon mensen verleidt om via hun kastje zich af te zonderen tijdens een gezellig etentje, de lunchpauze, feestjes, theater, concert en zelfs tijdens de film in een bioscoop. De social media honger wint het van sociaal contact met de mensen om ons heen. De ironie is dat we door al die social media uiteindelijk in de fysieke wereld in een isolement komen. We verleren sociale vaardigheden en zaken als interpretatie van gelaatsuitdrukkingen en intonatie. We hebben 1000 vrienden op Facebook, maar niet één die even boodschappen wil doen als je ziek op bed ligt.

We hebben 1000 vrienden op Facebook, maar niet één die even boodschappen wil doen als je ziek op bed ligt.

Ik heb ook de betekenis van het woord antisociaal opgezocht: “We spreken van een antisociale persoonlijkheidsstoornis als het dagelijks leven wordt verstoord door het voortdurend egocentrisch handelen. Iemand met een antisociale persoonlijkheidsstoornis verwaarloost en schendt andermans rechten en grenzen”. Ik wil bij deze dus voorstellen de naam “social media” te veranderen in “antisocial media” gewoon omdat dit beter past.