Door: Tryntsje van der Meer
‘A shoulder to cry on is a dick to ride on.’
Die prijkt bij mij al jaren op een Delftsblauw tegeltje boven de Chesterfield loveseat. Een onvolprezen Temptation Island klassieker. Tot kunst verheven hersenloosheid. Domweg geniaal.
Door: Tryntsje van der Meer
Heb ik dus niet om gevraagd; berichten van GeenStijl op mijn tijdlijn, maar kennelijk heb ik me ingelaten met vrienden die juist wel middels dit journalistieke platform (met de nadruk op plat) voorzien in hun nieuwshonger. Moeten zij weten, op zich. Zo leer je de duistere kant van je Facebook vrienden kennen.
Lees verder!
Door: Gerard Oudhoff
Al heel lang geleden zijn we begonnen plaatjes van de werkelijkheid te maken. In grotten en holen maakten we tekeningen van beesten, voorwerpen en later ook van onszelf. Waarschijnlijk hielpen die afbeeldingen ons om onze gedachten te ordenen. Al kijkend naar zo’n tekening stelden we ons voor hoe het origineel zich gereed maakte om een sprong te maken, om zijn prooi te verslinden en om hard weg te rennen voor een nog gevaarlijker heerser van de wildernis.
Lees verder!
Door: Sjoerd de Jong
Ik word ‘s ochtends wakker, maak een ontbijt klaar en ik ga achter de computer zitten om een beetje het nieuws te lezen. Afgelopen week zei iemand iets slechts over de coronapas. Het artikel vertelt dat een willekeurig bedrijf de coronapas heeft bedacht. Ik krijg spontaan zin om een hele boze comment neer te zetten om deze (duidelijk) ongeschoolde mensen even uit te leggen hoe het ECHT zit. Gelukkig weet ik beter en laat ik het gaan, als beschaaft persoon moet je soms weten hoe te handelen met dit soort situaties.
Lees verder!
Door: Nicole Regelink-Kramers
Ik weet het niet… Laat ik het anders zeggen, ik geloof onmiddellijk dat er jongeren zijn die het de afgelopen twee jaar moeilijk hebben gehad. Het was een lastige tijd (overigens niet alleen voor jongeren) en daar zullen er ongetwijfeld veel van hen last van hebben gehad. Ik heb enorm te doen met de jongelui die geen sociaal netwerk hebben of geen prettige veilige thuissituatie. Maar om ze nou ‘de pech-generatie’ te noemen?
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Kijk, hier hou ik dus niet zo van. De stamtafel in de sportschool is bezet, net wanneer ik aan mijn ochtend break toe ben. Er zitten nota bene bejaarden aan. Met koffie en koekjes. Vier stuks. Bejaarden.
Lees verder!
Door: Jan Dalm
U zult het niet geloven, maar nog niet zo lang geleden wist ik niet wat een dickpic was. Het ging langs me heen als iets lulligs wat weer zo nodig met een Engelse term moest worden aangeduid; zoiets als awkward of cool. Aanvankelijk voelde ik wel dat het iets met het mannelijk geslacht te maken had, zo wereldvreemd ben ik nu ook weer niet, maar dat ik zo dichtbij zat met ‘iets lulligs,’ was een verrassing. Hierna heb ik ook nog gedacht dat het een tautologie was, een woordcombinatie waarin een begrip tweemaal genoemd wordt om het wat sterker aan te zetten. Een dick en een pic.
Lees verder!
Door: Fons van den Brink
En opeens wordt de wereld, en dan vooral de vrouwenwereld overspoeld met foto’s van het mannelijke geslachtsdeel. Mogelijk was dat al langer het geval, maar als onwetende 69- jarige man had ik tot een week of twee geleden nog nooit van het woord dickpic gehoord. Ik wist ook niet hoe je dat woord moest spellen en ben er nu achter dat het niets met het woord dik en ook niets met het woord pik te maken heeft. Het blijkt dus een foto van de piemel te zijn, bij voorkeur in opgewonden staat, van een vaak onbekende man die de foto ter kennismaking (??) naar een vrouw stuurt.
Lees verder!
Door: Lara Graven
‘Wat ben jij dik, hoe durf je jezelf zo te vertonen?’ – ‘Jij bent veel te dun, je zal jezelf vast uithongeren.’ – ‘Kijk die lelijke puistenkop.’ – ‘Zij is veel te lang.’ ‘Kijk hoe klein hij is.’ – ‘Hoe durf je met zo’n dik lijf in een bikini te lopen?’
Lees verder!
Door: Jan Dalm
Eigenlijk vind ik dat er een verschil gemaakt moet worden tussen een column en een inktzwam. Want laten we wel zijn, veel columns verdienen niet veel meer dan het predicaat zuur gezwam dat met inkt op papier is gezet. Alleen op internet dan niet, omdat het digitaal is, maar daar gaat het nu even niet om. Ik wil mezelf daarbij zeker niet vrijpleiten; als ik mijn eigen werk nalees, denk ik soms ook dat ik bij het schrijven ervan de lucht van azijn in de neus moet hebben gehad.
Lees verder!
De Columnist 