Door: Anton Roerdink
Uiteindelijk was de inschrijving met startnummers voor de uitgestelde wielertocht ‘Limburgs mooiste’ bij ons met de post gearriveerd. Blijkbaar was er iets in de logistiek misgegaan. Voorstelbaar, want deze jaarlijkse megatoertocht was verplaatst van zowel locatie als datum. Namelijk van voorjaar tot herfst.
Lees verder!
Door: Jim Knubben
Soms, heel soms, komt iets precies op het juiste moment. Alsof het zo heeft moeten zijn. Je zou er bijna van gaan geloven. Laatst nog. Een vriend die na eigenlijk iets te lang treuzelen vraagt of hij eindelijk je zoontje even over moet nemen omdat ik al geruime tijd non-verbaal duidelijk maak er helemaal klaar mee te zijn. Opluchting all over the place.
Lees verder!
Door: Tryntsje van der Meer
Sommige mensen zijn er goed in, ruzie maken. Een hoogoplopende, maar respectvolle, orde scheppende ruzie zonder gescheld. Zo mooi vind ik dat. Waar hebben ze dat geleerd, vraag ik me dan af. Oefening baart kunst waarschijnlijk.
Door: Tryntsje van der Meer
Tot nu toe red ik mij aardig, qua thuisvermaak. Valt me niks tegen. Ik heb het online sporten volledig ontdekt, mijn mobieltje gebruik ik nu zelfs om te telefoneren! Kan ik iedereen aanraden, beetje praten enzo. Echt leuk hoor. En ik loop alvast vooruit op ‘de grote voorjaarsschoonmaak’! Als je mij dat tien jaar geleden had verteld, waren we waarschijnlijk geen vrienden gebleven. Maar nu moet ik domweg toegeven dat het heerlijk is om lekker alle kasten leeg te halen, uit te soppen en meteen alle spullen weg te gooien die ik niet meer n…
Door: Peggy van der Auwera
Mijn lijfblad zal het nooit worden, de Flair. Ik behoor gelukkig niet (meer) tot de doelgroep. En ik dicht een magazine geen eigenschappen toe als ‘een gezellige en onmisbare vriendin’. Toch snuister ik af en toe rond op het virtuele variantje, bijvoorbeeld om mijn woordenschat uit te breiden. Vandaag stootte ik op ‘fitfluencer’. Lees verder!
Door: Lisa Boendermaker
Vorige week zondag kwam ik thuis met een medaille. En deze viel écht in de categorie earned not given. Na het startschot was het eerst een paar kilometers afzien op het strand. De vloed was al ingezet, en dat betekent mul zand. Ik werd steeds trager. Met verzuurde benen zette ik de klim naar de duinen in. Na een aantal flinke heuvels kon ik even bijkomen op de straat en de atletiekbaan. Daarna wéér duinen en strand. Al mijn frustraties kwamen eruit in de eindsprint. Godver. Mijn streeftijd naar de Filistijnen. 10 kilometer en ik was kapot.
