Door: Lisa Boendermaker
We zaten in een kring. “Ik ga jullie straks een voorwerp geven,” zei de trainer. Automatisch hielden we onze hand op in een kommetje, met handpalmen naar boven, om het voorwerp in ontvangst te nemen. Er daalde een diepe stilte neer in het lokaal.
lees verder!
Door: Lutine de Zee
Ik heb wel eens periodes gehad dat ik me niet goed voelde. Als ik er nu aan terugdenk had dat waarschijnlijk iets te maken met dat ik weinig sliep en veel uitging. Nu doe ik dat niet meer, ik heb ritme en structuur zoals ik die nog nooit gehad heb. Ik loop stage, volg mijn lessen, heb een baan, of eigenlijk heb ik er drie… Ik voel me al maanden beter, energieker. Ik was zoekend, wilde mezelf ontdekken, patronen doorbreken. En sinds een paar maanden voel ik me sterk; over wie ik ben, over wat ik wil, wat ik goed kan. Het valt mensen om me heen op, en ik voel me eindelijk goed over mezelf. Krachtig. Ik voelde me echt krachtig de laatste tijd.
Lees verder!
Door: Quinten van Looy
Het is ongeveer 4 uur in de namiddag en ge staart met uw verdwaasde ogen naar de cursus die voor uw neus ligt en ge beseft dat ge eigenlijk niet meer mee zijt, want ge zijt eigenlijk al een halfuur niet meer echt aan het lezen. Maar, ach wat boeit het ook, het merendeel van ons is al vergeten wat studeren inhoudt. En uit pure verveling begint ge maar naar het nieuws te kijken op uw vleesvervanger voor sociaal contact. Maar dan begint u zich nog meer te ergeren, over dat stukje rioollectuur dat men tegenwoordig journalistiek noemt. Tot ge tussen al het versteende schijt toch een diamant vindt. Het is de Hugo Claus van de column, genaamd Jean-Marie Dedecker. En met veel plezier verorbert ge zijn letters; ge snijdt uw mondhoeken aan de scherpheid ervan. Het is eens wat anders dan al die politiek correcte meningen van de zogenaamd ‘kritische’ geesten. De een na de ander verliest zijn grip op de realiteit, ze zijn rijp voor de journalistiek.
Lees verder!
Door: Mavi Gunday
Hoe groot is mijn zonde? Ik geef mijn kinderen pakjes drinken mee naar school wanneer het zo uitkomt. Dat is wat ik doe. Terwijl ik heus wel weet hoe slecht het is voor kinderen om drankjes met suiker te drinken, en dat ik dus praktisch gezien mijn kind eigenhandig vergiftig. En hoewel ik mij hier ook schuldig over kan voelen, doe ik het lekker toch.
Lees verder!
Door: Sophia Jessurun
Wat wil je later worden als je groot bent? De juf stelt de vraag aan de kring van kinderen, vers, teruggekomen van het weekend. Ik ben één van die kinderen. In mijn hoofd stel ik mij een toekomst voor: juffrouw, architect… toch liever dolfijnentrainster? Een paar jaar later kwam ik erachter dat leraren niet veel verdienen, ik slecht in tekenen ben en het dolfinarium achter dierenmishandeling staat. Inmiddels heb ik mijn middelbare schooldiploma een week geleden behaald zonder ooit eindexamen te hoeven doen. In september begin ik aan de universiteit. Maar: wat wil ik later worden als ik groot ben?
Lees verder!
Door: Sanne Poppe
Afgelopen week ging ik met m’n klas (derdejaars Journalistiek) naar het Waterloopbos. Zoek zelf maar even op wat dat is, als je geïnteresseerd bent. Is oprecht erg bijzonder. Het was een lange rit naar het bos toe, dus eenieders blaas was goed gevuld, maar aan die basale levensbehoefte was niet gedacht. De enige wc die er was, zat op slot. Uiteraard was er niemand om hem open te maken.
De Columnist 