Door: Reggie van Himbergen
Vertel me… wie heeft de overgang uitgevonden? Wie heeft dit bedacht?
Waarschijnlijk een man die een griepje had en zich zo ziek voelde dat ie wraak wilde nemen op zijn vrouw?
Ben je dertien jaar, ga je menstrueren. Mijn vriendin destijds kwam aangefietst en zei met volle overtuiging: ‘Ik ben een gat in mijn benen gevallen. Precies in het midden, maar het stopt niet met bloeden.’ Het werd een nogal kleurrijke sporttraining die bewuste dinsdagavond.
Ben je zwanger komen de hormonen, moodswings en alle kilo’s niet te vergeten als een dol dwaze voorbij. En dan met het gevoel dat je op een kruispunt staat en het overal tegelijk groen wordt, heb je het beeld te pakken?
Mocht je überhaupt met de illusie ‘roze wolk’ in jouw hoofd starten, is deze gitzwart na vier maanden. Laat staan wat er met de mindset gebeurt als we het over HET woord ‘bevalling’ gaan hebben. ‘Gewoon rustig blijven,’ was de beste tip die ik mezelf had ingeprent. Zeker met een aanstaande papa naast me die nog witter was dan ralkleur 9010. Het duurde maar liefst drieënveertig uur voordat hij weer op huidskleur zat.
De follow up na de bevalling is wederom een ware strijd tegen de hormonen, het lot als vrouw blijkbaar dus. Borstvoeding geeft dan die extra dimensie als het ultieme dessert na de bevalling. Vooral als je tijdens de eerste vergadering, in jouw mooie nieuwe zijden blouse -cadeautje aan jezelf- voelt dat je jouw kolfmomentje hebt gemist. En als je dan ‘s avonds terug rijdt, na deze enerverende eerste dag op het werk en je haalt een dubbele oplegger met fraai afgebeelde Campina koeien in, weet je dat het tijd is om te stoppen met dit moeder natuur geschenk.
Uiteindelijk denk je toch echt alles onder controle te hebben. De juiste balans in het leven wordt na de 50 een stuk gemakkelijker is mijn persoonlijke ervaring. Je weet heel goed wat je wel en al helemaal wat je niet meer wilt. De dagcrême wordt wat duurder, maar dat neem je voor lief. Je weet welke mensen je graag om je heen wil hebben. Waar je energie van krijgt. Hoe je jouw geluksmomentjes kunt optimaliseren. De kids zijn inmiddels zo weerbaar en zelfstandig, dat ze de boze buitenwereld tegemoet kunnen treden. Hotel mama krijgt steeds meer lege kamers. Kortom de juiste en vooral passende keuzes zijn gemaakt, althans zo voelt het.
Maar dan komt de overgang nog even langs zeg! Welke idioot heeft dit nu verzonnen? Dacht ik inmiddels aardig behendig en vooral ervaren te zijn met gierende hormonen, hier bak ik echt niks van! Niks, nada, noppes. Ook met een kilo make-up, good hairday en de beste (lees de meest slankmakende) jurk, voel ik me een direct familielid van de walvis. Snak ik de hele dag naar mierzoete snoep, ultra zoute nootjes en truffelworst van de slager. Met elkaar, door elkaar, achter elkaar. Is een powernap niet meer dan 1 keer knipperen met mijn wimpers, dat blijkt trouwens sowieso best lastig met die kilo make-up.
Maar het allerergste vind ik het gebrek aan energie! Dat haat ik. Ik hoef maar te kijken naar mijn bed en ik val al in slaap. Een feestje ‘s avonds vraagt ook vooral veel koffie en cola.
Gezellige boel dus. Nee, ik wil nog lang niet naar die ‘pré TENA lady fase.’ Ik wil die hippe, vlotte moeder nog zijn die ze 10 jaar jonger schatten mèt blitse sneakers en een oogverblindende glimlach.
Verder is vrouw zijn echt KEI leuk!
De Columnist 