
Door: Peter Tesselaar
In de provincie is alles anders dan in de Randstad. Deze mening hoor en zie ik nog wel eens voorbijkomen, vaak ook in combinatie met een spottende ondertoon. Het komt er dan op neer dat iedereen die buiten de Randstad woont, wordt aangezien voor een wat sneu figuur die je niet altijd serieus dient te nemen. Wat weten die lui in ‘de regio’ nu van het leven in een grote stad?
Feit is, dat in de Randstad het leven over het algemeen veel sneller en intenser wordt geleefd. Een niet onaanzienlijk deel van onze economie vindt er zijn oorsprong en de elite van politieke en culturele figuren is er gevestigd. Er is veel werkgelegenheid, er zijn grote theaters, voetbalstadions, markthallen; kortom, er is daar veel leven in de brouwerij.
De media heeft een grote rol in het neerzetten van zo’n regiobeeld. Na het internationale en nationale nieuws komt dan vaak ‘Nieuws uit de regio’. Alsof de regio een soort afvallige provincie is, waar toch wat aandacht aan moet worden besteed. Vaak gaat zo’n nieuwsitem dan gepaard met enkele beelden van een mestkar of een optocht met een folkloristisch karakter. Vervolgens nog een kort interview met iemand die met een accent spreekt en ja hoor, het beeld is compleet.
Nu is het natuurlijk wel zo dat in de Randstedelijke gebieden het grote geld wordt verdiend en dat er een groot gedeelte van de 18 miljoen inwoners van Nederland woont. Met andere woorden, de Randstad is belangrijk voor Nederland. Het gevolg is echter, dat daar sprake is van woningtekort voor huurders, dat een koophuis wel haast onbetaalbaar is voor starters en dat de files een dagelijkse ergernis vormen. Daarbij komt, dat het veiligheidsgevoel van de mensen daar over de laatste jaren niet bepaald is toegenomen en dat er allerlei problemen zijn op sociaal-maatschappelijk gebied, op scholen, de kinderopvang en binnen de openbare ruimte.
Hier, in de Achterhoek, gaat al dat gedoe en geruis een beetje aan de gemiddelde inwoner voorbij, hoewel er velen dagelijks heen en weer reizen tussen Randstad en de eigen woonplaats. We lezen erover, zien de beelden en denken ‘het zal allemaal wel’. Hier wordt het leven in de eigen omgeving sterk gewaardeerd. Wakker liggen we wel van de mededeling dat de zeespiegel in de toekomst dramatisch stijgt en dat zonder maatregelen de hele Randstad en andere delen van Nederland onder water komt te staan. Kijk, daar worden we hier met z’n allen toch wel onrustig van. Want waar moeten al die Randstedelingen naar toe? Precies.