Bewolkte verkiezingen

Door: Hugo Schuitemaker

Heeft u het ook meegekregen? De verkiezingen Provinciale Staten 2023 zijn er weer. Zet u zich maar schrap! De verkiezingsprogramma’s en oneliners stromen als reclamefolders weer binnen op al uw tv-, krant-, internet-, post en gespreks- brievenbussen. Stickers met NEE daarop helpen botweg niet.

Rechtse wolk, linkse wolk, klimaat wolk, inclusieve wolk, roze wolk, geen wolkje aan de lucht?

Hopeloos. In plaats van nieuw bestuurlijk elan heet het nu opeens dat andere politieke partijen te laf zijn om belangrijke knopen door te hakken. Die kiezen niet voor vooruitgang! Werkelijk? In welk en wiens belang begin je dan spontaan te mijmeren? Schiet mij maar lek.

Ik heb de verkiezingsprogramma’s van de Siamese tweeling partij, GroenLinks en De PVDA, ook gelezen. Volgens mij heeft de linkerhand geen flauw idee wat de rechterhand aan het doen is. Best spannend. Maar de linker- en de rechter hersenhelften van de hoofden weten het wel, die kijken elkaar verkikkerd aan en kiezen voor een gecalculeerd verstandshuwelijk. Wie verslindt wie of wordt het uiteindelijk toch een vechtscheiding? Volop voer voor de Privé denk ik.

Als een paparazzo probeert Rutte een op zijn scootertje geschoten frame te verkopen over het zogenaamde gevaar van de linkse wolk. Prompt tegengesproken door Sigrid Kaag die waarschuwt voor rechtse winst en vrees voor de conservatieve alliantie. Hekken horen niet bij een beschaafd land merkt zij en passant nog op. Ik zou ze allebei veilig opsluiten, hoe hoger het hek des te beter. Het haat- liefde VVD D66 huwelijk heeft tot nu toe alleen weeskinderen van de rekening voortgebracht.

In de politieke middenwolk hoor ik de eentonige Ohm mantra, de eerste klank bij het ontstaan van ons universum. Het CDA met Hoekstra zingt daar over herinvoering van de dienstplicht en bepleit terugkeer van het gezin weer als hoeksteen van de samenleving. Vaders snijdt weer het vlees aan op de zondag, dat ook verplicht dat er wederom een rustdag voor bezinning moet zijn. Een blik naar mijn partner op de designbank leert mij sans rancune wie zeven dagen per week het vlees zal aansnijden.

Helder! Zij beantwoordt mijn blik met een vilein glimlachje, alsof ze mijn gedachten heeft geraden.

Dan schrik ik op van Rutte wanneer hij als een rattenvanger van Hamelen op tv verschijnt. Zonder enige directe noodzaak op bezoek bij president Zelensky in Kiev, slaafs gevolgd door de vaderlandse media. Er worden daar waarschijnlijk net zoveel wapens toegezegd als de sleetse ontwapenende glimlach beloofd.

Moedeloos besluit ik spontaan op de “gender reveal party” te gaan stemmen. Party van de Arbeid en Volksparty voor Vrijheid en Democratie klinken veel eigentijdser en vernieuwender. Dat is pas vooruitgang te noemen!