
Door: Tryntsje van der Meer
Buikloop. Dus. Klinkt als ziek zijn, maar dat ben ik niet. Dat word ik hier wel van. Ziek van de lauwe thee. Ziek van de slappe bouillonnetjes. Ziek van de droge beschuitjes met een onbeduidend laagje appelstroop. Ziek van de geprakte baan. En strontziek van het gebrek aan cafeïne. Elke voorzichtige poging tot koffiedrinken haalt mijn darmpjes namelijk acuut uit de sluimerstand en maakt een gehaast weerzien met de toiletpot en een déjà vu met bedorven caramel zeezout vla (ja echt, dat bestaat, nooit gegeten, gaat nu ook zeker niet meer gebeuren) onvermijdelijk.
Goed, ik zou dus dingen moeten doen die zorgen dat die reeskak, sproeipoep, kletterstront zo onmiddellijk mogelijk tot een veilig verleden gaat behoren. Naast de zouteloze theetjes, nepsoepjes, droge beschuitjes en bananensmurrie gedraag ik me het beste verstandig. Niet persé mijn ding. Saillant detail is dat mijn buikloopaanval weer net in het weekend valt en dan beraamt een mens wel eens diarree onvriendelijke plannen, zeg maar. Zo stond er een paella met mosseltjes en chorizo op stapel en zouden we biertjes gaan drinken bij Jack’s Music bar onder het genot van een lekker stukje live lawaai. Gewoon zo’n zin in.
Vooruit, die paella kunnen we vervangen door witte rijst met wat vis en doperwtjes ofzo. En voor we de stad in gaan zorg ik dat m’n darmen helemaal leeg zijn, dan is er geen enkel pro… ‘Zeg, hou es op!’ aldus vriendlief, terwijl ie een Vedett IPA opent en mij nog maar es een jasmijntheetje toeschuift. ‘Heb er een lepeltje honing doorheen geroerd.’ Juistem, thee met honing als hoogtepunt van mijn zaterdagavond, moet niet gekker worden.
Wordt het wel, want na het eerste slokje beroepen mijn darmen zich wederom op hun vetorecht. Run baby run! Gekletter, gespetter, het onheil spat zelfs terug tegen de afzender. Onder de douche dan maar ff. Een warme troost. Genietend van de weldadige stralen voel ik helaas de onderbuikse stroom nog eens aanzwellen… Ontkennen helpt niet. Zou verstandig zijn om meteen weer, naakt en nat richting plee te snellen. Maar verstandig zijn moet je niet overschatten, vind ik. Met m’n voet schuif ik het deksel van het doucheputje.