Africa

Door: Gerard Oudhoff

Onze soort, Homo Sapiens, is ontstaan op het Afrikaanse continent. Een kleine zwarte vrouw is ons aller gemeenschappelijke voorouder. Afrika is nu het continent dat is achtergebleven na eeuwen van uitbuiting vanuit de vele naties op andere continenten. Ja, en ook wel door onze zetbazen in Afrika zelf. Afrika is nu een gewild afzetgebied van afgedankte wapens en autowrakken. We roven er diamanten, kobalt en zo meer. Na het uitbreken van de oorlog in Europa blijkt hoe afhankelijk Afrikaanse economieën zijn van de graanimporten uit Europa.

Na de ineenstorting van de bevelseconomie van Stalin en Brezjnev kregen “free Enterprise” en globalisering ruim baan. Hierdoor ontstond een wat vertekend beeld: Ondanks de toename van de wereldbevolking bestond het alsof zelfs in Afrika de welvaart wat leek te stijgen. Inmiddels is bijna alle macht en rijkdom op onze planeet in handen gekomen van slechts een paar multinationals, die niet gehinderd worden door idealen als welvaart voor alle volkeren of de prijs van die welvaart. Het gaat tegenwoordig meer om de koersen van aandelen. Ja, daar hebben de machtigen op onze planeet hun hoop op gevestigd als ze straks met vervroegd pensioen denken te kunnen gaan, hè?

Het is niet het uitbreken van de oorlog in Europa dat door historici straks als een markeringspunt zal worden aangewezen. Nee, het opleggen van de heffingen op de import van staal van buiten de VS. door de populisten onder aanvoering van meneer Trump is een veel kansrijker gebeurtenis hiervoor. De oorlog heeft een nieuwe start van het protectionisme en de inherente economische neergang slechts in een verdere stroomversnelling gebracht. In plaats van een korte militaire correctie van de agressor heeft de wereld gekozen voor hetgeen als economische sancties wordt benoemd. Het is in feite slechts een verdere desintegratie van de wereldhandel. Het zal leiden tot diepe rampspoed en waarschijnlijk massale dood en verderf in Afrika.

Na de golf van prijsstijgingen als gevolg van de speculatie op de energiemarkt, volgt binnenkort die wegens speculatie op de graanprijzen. De prijzen zijn al flink gestegen vanwege de stagnerende export vanuit Europa, maar inmiddels worden deze fysieke tekorten gevolgd door prijseffecten vanwege de speculatie op de termijnmarkt voor graan en zo meer. Net als het voedsel in de supermarkten van de rijke landen, stijgen daarom de prijzen van voedsel en andere eerste levensbehoeften in de Afrikaanse landen. Omdat de arme mensen die daar wonen nu eenmaal een veel groter deel van hun inkomen daaraan besteden, worden zij nu rechtstreeks in hun bestaan bedreigd. De wrange werkelijkheid is dat de meeste Afrikaanse landen wel in staat zouden zijn om zelf grotendeels in hun graanbehoefte te voorzien. Deze productiecapaciteit is evenwel kapot gemaakt door dezelfde wereldhandel die heeft gezorgd voor een klein beetje toename van de welvaart. Oekraïne kon dat graan nu eenmaal goedkoper leveren en dus is de lokale productie in Afrikaanse landen verwaarloosd. Het is heel moeilijk om dat in korte tijd te herstellen.

Ik was nog jong toen ik luisterde naar liederen, gezongen door een Afrikaanse zangeres. Miriam Makeba, heette zij en werd bekend door haar verzet tegen het apartheidsregime in Zuid Afrika. Een van die liederen was “Africa.” Het klonk toen al onheilspellend.