Een druilerige dag

Door: Michiel van den Dorpel

Het is een druilerige dag, en dat midden in de zomer! Naast druilerig qua weer, houdt het persoonlijk ook niet over. Ik kom niet aan de dingen toe die ik wíl doen, en niet verder met de dingen die ik móet doen. Het maakt het er niet beter op dat ik geen mensen om me heen heb deze dagen. Verstopt in mijn kamertje wacht ik op een teken van leven uit de buitenwereld, dat er niet gaat komen.

Er zijn allerlei klusjes die ik zou kunnen aanpakken, maar mijn steeds minder wordende gemoedstoestand geeft aan dat het niet gaat gebeuren. De dag vordert traag; de enige voortgang is die van het kijken naar een Netflix serie, waarvan ik met mijzelf had afgesproken dat niet overdag te doen. Het gevoel deze ‘overtreding’ te hebben begaan doet mij nog verder het mentale moeras in gaan. Ik kan nog maar één ding doen om hieruit te komen; de boel de boel laten. 

Als Batman besluit ik uit mijn cave te ontsnappen. Ik pak mijn beste vrienden: hardloopschoenen en een koptelefoon. Even kijken welk genre muziek past bij mijn donkere bui. Het wordt Symfonische rock uit de zeventiger jaren: veel gitaar, maar wel melodieus. Met mijn eerste stap buiten zet de band Yes in, en het voelt gelijk goed. De temperatuur is aangenaam. Een zomers buitje zorgt voor wat verkoeling. Nadat ik de eerste hoek om ben gegaan wordt het droog. Ik vervolg de route die ik tijdens de lockdownperiode tientallen keren heb genomen. Ik sta zelfs volgens de hardloop-app Strava op één voor wat betreft deze route, wat dat ook moge betekenen. 

Ik kan maar één ding doen om hieruit te komen; de boel de boel laten. 

Al snel kom ik buiten de bebouwde kom, langs het riviertje de Rotte. Ik begin mijn malheur langzaamaan kwijt te raken, en ga op in de muziek. Het nummer in mijn koptelefoon komt me vaag bekend voor. Grrr, dit gebeurt steeds vaker. Vroeger gooide ik alles er gelijk uit. Mijn kennis van popmuziek is nog steeds goed op peil, maar mijn geheugen laat me steeds vaker in de steek. Ik kan er niet achter komen wie het zijn. Normaal gesproken ga ik het direct zoeken, maar het is nogal ingewikkeld om mijn iPhone uit het zakje van mijn sportbroek te krijgen. Jammer dan.

Met de kilomers stijgt het geluksgevoel; de endorfine doet zijn werk! Endorfine is een door het lichaam aangemaakte morfineachtige stof die wordt aangemaakt tijdens lichamelijke inspanning, opwinding, pijn, pittig eten, verliefdheid en een orgasme (te veel informatie?). Ik kom in het gebied waar een nieuw stuk snelweg (A16) wordt aangelegd om de bereikbaarheid van Rotterdam en Lansingerland te verbeteren. Elke keer dat ik hier loop krijg ik een gevoel van ergernis. Het enige stuk groen van enige grootte in Rotterdam wordt verkwanseld voor een treurig project dat zijn doel al bij voorbaat voorbij zal schieten. Immers, het woon-werkverkeer zal drastisch veranderen nu bedrijven massaal werknemers thuis zullen laten werken. Ik loop er wat harder doorheen, om snel weer in het groen te geraken.

Een mooi stuk muziek leidt me af van de omgeving. Ik hoor een akoestische gitaar in harmonie met een zware stem, en op de achtergrond een tweede stem en een harp. Ik kan het niet thuisbrengen. Ik raak betoverd en deze keer is mijn nieuwsgierigheid te groot om het te laten lopen. Ik minder mijn snelheid en haal met enige onhandigheid de iPhone uit de pocket. Het blijkt een recent liedje van David Gilmore te zijn, de voormalige Pink Floyd legende, met zijn dochter van 19 jaar! Ik zet het nog een keer op en zwijmel de resterende weg mee met mijn nieuwe ontdekking.

Tegen de tijd dat ik mijn laatste passen op weg naar huis loop, word ik me bewust van mijn gemoedstoestand. Deze is volledig omgedraaid ten opzichte van hoe ik me eerder op de dag voelde. Ik kijk nog even naar die andere band die ik niet herkende. Oh ja, het is ‘Frank Zappa and the Mothers of Invention’. Hé, bedenk ik nu, daar draait een documentaire over in Kino! Ik ben toch alleen vandaag en heb nog een uur om naar Kino te komen. Het is niet moeilijk de knoop door te knippen. Met een twee uur durende documentaire en mijn favoriete Roti Rol van Sylvia tik ik een topdag af.