Door: Jim Knubben
Soms, heel soms, komt iets precies op het juiste moment. Alsof het zo heeft moeten zijn. Je zou er bijna van gaan geloven. Laatst nog. Een vriend die na eigenlijk iets te lang treuzelen vraagt of hij eindelijk je zoontje even over moet nemen omdat ik al geruime tijd non-verbaal duidelijk maak er helemaal klaar mee te zijn. Opluchting all over the place.
Maar om het iets breder te trekken: hoe lekker was het dat Youp van ’t Hek in zijn column voor NRC de moeite nam eens lekker uit te pakken tegenover inktvlek Boomsma. De zoveelste ijdele BN’er die het in zijn hoofd haalt het podium der ‘kijk mij deugen en de juiste kant kiezen’ gutmenschen te betreden. Voor Youp was deze uitgelezen kans natuurlijk ook niet te missen met zijn uitgemolken retoriek over kleinburgerlijkheid.
Wilfred Genee zorgde zondag in Op1 hoogstpersoonlijk voor een ongekend dieptepunt in zijn carrière. Hoewel hij de verwachting had om met fluwelen handschoenen te worden aangepakt hakte Fidan Ekiz er stevig op los. Haar hoogtepunt, Genee’s tweede dieptepunt. Precies op het juiste moment. Voor haar dan. Maar laten we eerlijk zijn. Echt helpen doet het allemaal niet. Nuance, context en verbinden zijn ondertussen scheldwoorden.
Nuance, context en verbinden zijn ondertussen scheldwoorden.
Maar gelukkig daalde onlangs een engel op ons neer. Zijn naam? Arjen Robben. Precies op het juiste moment, met nog juistere motieven. Iedereen wil Arjen zijn, Arjen is iedereen. Arjen is precies wat Derksen en Akwasi niet zijn. Arjen is het mooie grijze midden. Na op het hoogste podium te hebben gespeeld en de prijzen aaneen geregen te hebben, kiest hij nu voor FC Groningen. Een club met ambitie. Met Arjen in de gelederen moet plaats 5 er wel inzitten. Maar 7 is ook goed. Los daarvan: Arjen heeft wat het hele racismedebat niet heeft. Arjen wil gewoon pretentieloos een potje voetballen bij zijn oude cluppie waarbij hij geen salaris vraagt wanneer hij geblesseerd is.
Precies op het juiste moment daalde onlangs een engel op ons neer. Zijn naam? Arjen Robben.
Precies, dat dacht ik ook. Arjen telt zijn zegeningen, gaat zijn best doen, verwacht geen gouden bergen en tempert de verwachtingen. Tegelijkertijd is zijn persoonlijke ambitie ongekend. Arjen slaapt nog steeds slecht als hij aan de teen van Casillas denkt. Tegelijkertijd maakt hem dat ook een feilbaar mens. Fouten maken mag, maar niet bij de pakken neerzitten mensen.
Precies op het juiste moment, neergedaald in het Hoge Noorden, is daar Arjen. Laten we allemaal proberen een beetje meer Arjen te zijn.
De Columnist 