Door: Marije Rowold-Zwier
Wij mensen zijn rare wezens. We hebben gevoelens, verlangens, behoeften, gedachten; we zitten behoorlijk vernuftig in elkaar. De wereld vraagt veel van ons, net als wijzelf. We moeten een goede vriend(in) zijn, een goede partner, een alleswetende ouder, goed zijn voor onze familie en het succesvolste carrièrepad kiezen. Hoe kun je in godsnaam alle ballen hooghouden zonder er zelf compleet aan onderdoor te gaan?
Het antwoord is simpel: alles begint en eindigt bij jou. Jouw eigenwaarde bepaalt hoe je naar jezelf kijkt en welke waarde je aan je persoonlijkheid geeft. Als jouw eigenwaarde goed is, kun je jezelf het beste staande houden in de wereld om je heen. De basis van je eigenwaarde wordt in je vroege jeugd gelegd, als je nog volledig afhankelijk bent van anderen. De omgevingssituatie en vooral hoe je daar als mens op reageert bepaalt de mate van eigenwaarde. Ieder mens heeft een eigen aard en zal dus anders reageren. Jouw kijk op de buitenwereld is als het ware een projectie van jouw ‘binnenwereld’. Jouw leven bestaat dus eigenlijk vooral uit hoe jij op de wereld reageert.
Onze ervaringen met en afhankelijkheid van de buitenwereld zorgen ervoor dat eigenwaarde onder druk kan komen te staan. Als je jezelf niet (genoeg) op waarde schat ontstaan er negatieve waardeoordelen over jezelf, met zelfveroordeling en afwijzing tot gevolg. Je staat jezelf letterlijk in de weg. Je beperkt jezelf om open te zijn, mee te doen, nieuwe mensen te ontmoeten, hulp te vragen en ga zo maar door. Om je kleine ‘ik’ te beschermen kicken defensiemechanismen als boos zijn, slachtofferrol aannemen, dissociatie, perfectionisme en arrogantie in. Alles om maar niet te hoeven voelen.
Gemiddeld ervaren we bij normale reacties zo’n 60.000 gedachten inclusief gevoelens (!) per dag. De kans dat we erin blijven hangen is met deze hoeveelheid dan ook best aannemelijk. Voor veel mensen een bron van onrust en piekeren, die weer leidt tot frustratie, verwarring en het ontnemen van levensgeluk. ‘In het nu’ leven is een advies wat je om de oren vliegt. Vaak betekent het in de praktijk vooral van het ene naar het andere nieuwe ding sjezen en vooral niet stilstaan en reflecteren. Als je werkelijk in het nu wilt leven kom je niet onder het verleden en de toekomst uit. Als je daar niet naar durft te kijken, kun je dan jezelf wel goed zien? Als jouw zelf- en wereldbeeld wordt ontleend aan de ervaringen uit je verleden en je dromen voor de toekomst, dan kun je alleen werkelijk in het nu leven als je de rest ook meeneemt en accepteert.
Als je niet naar je verleden en toekomst durft te kijken, kun je jezelf dan wel goed zien?
Maar zodra je het verleden en de toekomst in het nu binnenlaat wordt het moeilijker je zelfbeeld te accepteren. Het maakt je kwetsbaar. Het is dus heel logisch dat je ego je probeert te beschermen zodra alles samenkomt. Het is heel moeilijk om werkelijk ‘in het nu’ te leven omdat je jezelf dan instinctief tegenwerkt. Maar alles is moeilijk totdat het makkelijk wordt. Probeer het eens! Want alleen als je zelf bewust wordt van je gedrag kun je jouw reactie op de wereld en dus voor het grootste gedeelte jouw leven bepalen. Totdat iets je weer uit evenwicht haalt en je weer opnieuw kunt beginnen 😉
De Columnist 