Door: Laura Appelman
Ik zag laatst op het nieuws dat steeds meer Nederlanders, vooral in de zomer, zich ergeren aan hun buren. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen, al heb ik er zelf totaal geen last van, en vind ik mijn buren alleen maar handig.
Ik woon in een klein dorpje in Noord-Holland vlakbij Enkhuizen. De plaats vertel ik liever niet vanwege de vele woordgrappen die erover gemaakt worden. En ik wil geen hordes fans voor de deur natuurlijk.
Bij mij in het blok en in de straten daarachter wonen veel (kleine) kinderen. Daarnaast is er een goede sociale controle door voornamelijk de vrouwen die in de straat wonen.
Soms heb je van die nachten waarin je laat thuiskomt en niet precies weet hoe je thuis bent gekomen. Gelukkig kun je daarvoor altijd vertrouwen op de buurvrouw, die je de volgende dag precies kan vertellen hoe laat en hoe je thuis bent gekomen. En eventueel met wie.
Veel mensen zijn bang om zich te verslapen, ook op hun vrije dag. Het is net zomervakantie geweest en daarom wil je graag je dag volproppen met allerlei activiteiten waar je je echt niet voor wilt verslapen. Geen probleem! Daar zorgen de buurtkinderen wel voor.
De buurtkinderen zijn gemiddeld een jaar of 5, 6, 7 en spelen graag en veel buiten. De kinderen staan vaak rond 7 uur ’s ochtends al te trappelen om de buurt onveilig te maken. Om 8 uur zijn de meeste kinderen al buiten te vinden en ze vinden het niet erg om speciaal voor jou een beetje te schreeuwen en te bellen met hun fietsbel.
Even een klein verhaaltje tussendoor: laatst zat ik met mijn moeder bij mijn buurvrouw op rechts in de tuin wat bij te kletsen. Een jongetje uit de straat die grenst met onze steeg had een nieuw waterpistool gekregen. Misschien denk je nu al te weten wat er gaat komen, en dat klopt.
Mijn buurvrouw, moeder en ik zaten nietsvermoedend te genieten van de zon, tot er een straal water op ons neerkwam. Het jongetje had ons gevonden en vond het nodig om ons te voorzien van een douche. Scheelt ons weer in de waterrekening. Daar doen we het natuurlijk voor.
Naast dat mijn buren vrij veel kinderen produceren, hebben ze ook een fascinatie voor katten. Ik lieg niet als ik zeg dat er meer dan 10 katten op straat lopen. Gelukkig wordt er in de nacht wel eens gezongen door de katten voor de deur, omdat ze denken dat ze in mijn huis wonen. Even ter informatie: ik heb een hond en geen kat. Maar tóch een gratis concert!
Mocht je nu graag op je vrije zondag om 8 uur in de ochtend wakker gemaakt worden, graag horen van de oplettende buurvrouwen wat je uitspookte in de nacht, ondergedoucht worden door buurjongetjes en genieten van kattengejank, bied dan op een huis bij mij in het blok!
De Columnist 